LIEFSTE AARON WEEK 4

Je papa moet terug gaan werken.  En dat is wel jammer.
Het was zo gezellig met ons drietjes.
Extra jammer omdat je maandag weer een moeilijke dag hebt. 's Avonds ben ik doodop.  Hij ontziet mij wat, zodat ik kan slapen. Maar daardoor krijgt hij weinig slaap en hij moet wel vroeg op natuurlijk.
Dinsdag ben je weer een wolk van een baby. (Hè, toch niks tegen dinsdag).
In de voormiddag slapen we samen in het grote bed boven.  Ik doe je voor het eerst alleen in bad en je geniet er met volle teugen van. Ik had er wat schrik voor, maar het gaat vlotjes.
We gaan ook weer wandelen, dan slaap je goed.

Je lijkt al een groeispurtje te maken deze week. De ene dag ben je je rustige zelve, de andere dag breng je me in de war door steeds maar aan de borst te willen. Soms om te drinken, maar meestal gewoon om te tutteren. Anders geraak je niet in slaap. En leg ik je in je bedje, dan ben je weer klaarwakker. En dan word je lastig, omdat je moe bent. Het is zo moeilijk om een onderscheid te maken tussen moe en honger.  Gelukkig slaap je 's nachts wat beter, hoewel je last hebt van een verstopte neus.

Je weegt 4 kg ondertussen en bent uit de eerste maat kleertjes gegroeid. Het is een cliché als een huis - mensen zeggen het de hele tijd tegen mij: "ze worden zo rap groot."  En dat is zoooo waar.
Je groeit zo snel.
Je geniet steeds meer van aanrakingen.
Je trekt geen vies gezicht meer als ik je een kusje geef op je wang.
Je kijkt ons aan met grote ogen en volgt onze stem.
Je lacht graag naar mij, naar je papa en naar de rode happy lights boven de zetel.
Je lacht steeds vaker en vrijdag zelfs luidop!
Want ook dat doe je sinds deze week: geluidjes maken. Jaja, je hebt zeker en vast een groeispurtje gemaakt.