Wat een mooie taalfout.
Ja, jongen, drie jaar ben je al!
Dat groeit en dat bloeit en we zitten erbij en kijken ernaar.
Hoewel, veel zitten mogen we niet van jou, hoor.
Je houdt ons wel bezig.
"Mama, kom iets kijken?"
"Mama, kom je mee een spoor bouwen?"
Je vraagt het heel vriendelijk, maar komt dan wel dwingend aan mijn hand trekken.
Ook als je dingen wil, vraag je dat altijd heel lief:
"Mag ik...?"
Je weet het goed dat dat beter werkt dan "ik wil...", hoewel, ik ook vaak moet lachen, maar toch nee antwoord.
Het nieuwe schooljaar gaat je met gemak af.
Je nieuwe klasje met maar 15 kindjes en je nieuwe juffen bevallen je wel.
Rara, wat doe je het liefst op school?
Als ik vraag op maandag: "Wat heb je gedaan op school?"
"Ik heb geturned, mama."
En ik vraag dinsdag/woensdag/donderdag: "Wat heb je gedaan op school?"
"Ik heb niet geturned, mama."
Op vrijdag:
"Ik heb geturned, mama."
Er wordt veel gedanst in de turnles, dat zal er wel voor iets tussenzitten.
En je zingt ook nog steeds graag, nieuwe liedjes die je leert op school, of liedjes met eigen tekst, waardoor we te weten komen wat je bezighoudt op dat moment.
Je maakt een nieuwe sprong, op verschillende gebieden.
Half september tekende je je eerste "koppoter".
Zomaar out of the blue.
Ookal zomaar zelf out of the blue deed je kaka op het potje (oef, eindelijk).
Je leert emoties uit te drukken.
En je kijkt heel hard uit naar je verjaardag.
De eerste keer dat je het echt beseft.
Dus wil ik er een super feest van maken.
Super, niet in de zin van perfectie-voor-op-pinterest.
Super, in de zin van: om een mooie warme herinnering er aan over te houden.
Geen themafeestje, gewoon allemaal dingen die je leuk vindt: treinen, windmolens, donuts, ballonnen en een speeltuin.
De dag ervoor is het pedagogische studiedag, dus bakken we de treincake samen.
Een appelcake en "bruine cake" met banaan (je favoriet, als het maar chocola is, misschien omdat je dat nooit krijgt van ons).
We steken ook sterretjes uit een meloen. Dat kan je helemaal zelf.
Sterretjes kunnen nooit ontbreken bij een feestje van jou, onze "heldere, verlichte".
Ik doe ook sterrenconfetti in doorschijnende ballonnen.
En bak nog een frangipanetaart ook met treinsporen en de windmolen, om de kaarsjes op te zetten.
Je bent superblij dat familie en een heleboel vriendjes (van mama en papa ook -mama is ook jarig) komen meevieren.
Het zomert prachtig na en iedereen is blij, de kindjes spelen en de volwassen genieten van hun spelende kroost en de zon en een babbel.
Je hebt het zo druk met spelen, dat cadeautjes openen je niet interesseert.
(We doen daar nog drie dagen over. Zo overdreven veel waren het er ook niet, maar als je iets opendoet, wil je ermee spelen en ben je niet meer te verleiden met een ander pakje.)
Dan gaat de kroon op en is het tijd voor "le moment suprème".
Zooooo blij als je je kaarsjes mag uitblazen en iedereen voor je zingt.
Je geniet.
En wij genieten van jou te zien genieten.
Nog dagen na.
En je kijkt heel hard uit naar je verjaardag.
De eerste keer dat je het echt beseft.
Dus wil ik er een super feest van maken.
Super, niet in de zin van perfectie-voor-op-pinterest.
Super, in de zin van: om een mooie warme herinnering er aan over te houden.
Geen themafeestje, gewoon allemaal dingen die je leuk vindt: treinen, windmolens, donuts, ballonnen en een speeltuin.
De dag ervoor is het pedagogische studiedag, dus bakken we de treincake samen.
Een appelcake en "bruine cake" met banaan (je favoriet, als het maar chocola is, misschien omdat je dat nooit krijgt van ons).
We steken ook sterretjes uit een meloen. Dat kan je helemaal zelf.
Sterretjes kunnen nooit ontbreken bij een feestje van jou, onze "heldere, verlichte".
Ik doe ook sterrenconfetti in doorschijnende ballonnen.
En bak nog een frangipanetaart ook met treinsporen en de windmolen, om de kaarsjes op te zetten.
Je bent superblij dat familie en een heleboel vriendjes (van mama en papa ook -mama is ook jarig) komen meevieren.
Het zomert prachtig na en iedereen is blij, de kindjes spelen en de volwassen genieten van hun spelende kroost en de zon en een babbel.
Je hebt het zo druk met spelen, dat cadeautjes openen je niet interesseert.
(We doen daar nog drie dagen over. Zo overdreven veel waren het er ook niet, maar als je iets opendoet, wil je ermee spelen en ben je niet meer te verleiden met een ander pakje.)
Dan gaat de kroon op en is het tijd voor "le moment suprème".
Zooooo blij als je je kaarsjes mag uitblazen en iedereen voor je zingt.
Je geniet.
En wij genieten van jou te zien genieten.
Nog dagen na.
Ik nu ook, mooi!
BeantwoordenVerwijderen