FAIR WEAR FRIDAY #whomademyclothes

Het is FASHION REVOLUTION WEEK deze week en dus hoog tijd voor nog eens een fair wear friday.

Wat droeg ik vandaag?

* Een tweedehands cardigan gekocht via 2dehands.be, dat zit goed (letterlijk en figuurlijk).
* Een longsleeve van Mandala, gekocht bij Todayisagoodday, dat zit nog beter, echt, zoooooo zacht, één van mijn favorieten.
* De schoenen, daar gaf al eens de hele uitleg hier.
* Een broek van CKS, gekocht in een tijd waarin ik al wel een bewuste consument aan het worden was, maar nog wel eens zondigde.  Het was een eerste lentedag en de enorm kleurrijke etalage had mij verleid...   Tja, ik en kleurtjes.
CKS, op het etiket staat "made in Tunesia";  op rankabrand is er geen score te vinden en op hun eigen site word ik ook niet wijzer.  Ideaal dus om hen te vragen: who made my clothes?

#whomademyclothes

HOE LAAT IS HET?

What time is it?

Foto van Matters via swissmiss.

Enerzijds totaal onpraktisch, maar misschien net daarom geniaal.
Een goede reminder om te leven.
NU.

FAIR WEAR FRIDAY: WINTEREDITIE

Zoals de titel van deze post u al doet vermoeden: hij was al lang geschreven, maar wachtte de hele tijd op bijhorend fotografisch materiaal.   En nu is de lente bijna daar, dus op het nippertje, presenteer ik u mijn wintertenue.

Na 4 jaar zwanger/borstvoeding/zwanger/borstvoeding heb ik er mij eindelijk bij neergelegd dat mijn winterjas niet meer past.   En dat hij ook echt niet meer gaat passen.
Hoog tijd voor een nieuwe jas.  Een klein investering-ske (viel nog mee).
Maar wel de moeite waard!

Ik kocht deze jas via dawanda.de.
Een platform waar ik mijn ogen uitkijk en mijn "wenslijst" uitpuilt!
Om ook effectief te kopen, hou ik mij in, want hé, ik heb dat allemaal niet nodig.
Maar als je dan wél eens iets nodig hebt, is het daar te vinden.
In originele, mooie versies.
En vaak eerlijk gemaakt.
Handgemaakt.

De knopen waren even grijs als de jas, en al gauw viel er één van af, dus verving ik ze door 2 hoogblauwe exemplaren, gemaakt van fimo door mijn tante Onliemie.  Dat kleuraccent was wel nodig, vond ik.
Qua winteraccessoires denk ik dat het niet zo goed zit, ik heb ze namelijk al een eeuwigheid, dus helaas vrees ik dat mijn sjaal, muts en handschoenen niet eerlijk zijn.  Ik weet het niet juist.

De kinderen die zijn (correctie: waren) wél helemaal ok.

Annabel heeft een geleende jas en een sjuts en wantjes van Mundo Melocoton.
Aaron draagt een tweedehands jas en startte de winter met een tweedehands muts en  een sjaal en wanten van Mundo Melocoton.  Maar zoals dat gaat op school, verloor hij al 't een en 't ander.
Dus we eindigen de winter met een inderhaast gekochte sjaal en muts van wicky de viking godbetert (ik plakte zijn naamlogo daarover), gekocht bij Brantano omdat daar een kialapunt is en ik daar een pakje ging afhalen, die ene keer dat het sneeuwde en hij natuurlijk net dan zijn muts kwijt was en snel een nieuwe nodig had.  Idem voor de wanten van de Hema.   Gezondigd, omwille van pragmatisme en spoed.  Jammer, maar het is niet anders.  Ik weet nu dat ik voor volgende winter tweedehands een heleboel reserve winterdingen moet kopen.  (Het kan maar een tip zijn voor u, daar, lezer.)

Maar eerst: laat die lente en zomer maar komen!!


Fair Wair Friday is een initiatief van Lies, Kelly & Leen.  Meer info vind je hier.

CADEAU VOOR EEN JONGE JARIGE POPPENMAMA

Ons vrolijke nichtje met haar prachtige naam mocht vorig weekend al 2 kaarsjes uitblazen!
Ze is ook het petekindje van mijn man, dus dat verdiende een speciaal cadeau.

Op het verlanglijstje met kerst stond een "poppenbedje van I**A".
Ze zorgt zo mooi voor haar poppen en Nijntje, rijdt ze rond, legt ze te slapen, dus zo'n bedje vonden we een ideaal cadeau.
Maar het kon wel mooier, dachten we, en we smeedden plannen om er zelf één te maken.
Samen maakten we een ontwerp en tekenden het uit op de computer.

Mijn man ging aan de slag met zijn machinerie en ik met de mijne.

de pop die hier het bedje mag testen kreeg Annabel van groottante Onliemie

Echt teamwork hier ten huize Ontroerend Goed.
Dat teamwork levert op: we waren zot content met het resultaat.

En was de jarige blij?
Ja, hoor!  Ze wilde er zélf in gaan liggen.
Ze is trouwens een dankbaar kind om cadeaus aan te geven: ze kreeg een sweater, pandasloefkes, en een badjas en deed die allemaal tegelijk aan en wilde ze niet meer uitdoen!!!  Zweten dat ze deed!




Bedje:    berkenmultiplex met watergedragen vernis
Matras:  bambistofje uit de Nature 1 collectie van Bambiblauw
              babyrib van Vermiljoen
              Vulling: enkele lagen van een oud donsdeken.

VLUGGERTJE

Onlangs kwam er van down under een laat maar leuk kerstcadeautje toe:
een DIY pakket voor ketting met geometrische houten kralen en verfjes.
Project level: EASY.

Daar had ik gisteravond nu eens nood aan zie.
Een easy peasy, zeer mindfull projectje.
Omdat ik van hout hou, wilde ik de kralen niet helemaal schilderen, maar ging ik voor veelkleurige vlakjes.

Een paar uurtjes, een puddingske en een theetje later was ik een ketting rijker.
En was mijn geest ontspannen om te gaan slapen.

GEDICHTENDAG

Ik hou enorm van de poëzie van Sukha Amsterdam.
Ik ben er nog niet geweest, maar gelukkig stonden er eens twee gedichtjes in de flow, en die werden meteen uitgeknipt en opgehangen.

Geniet nog van gedichtendag, of beter nog van de hele poëzieweek.

KRONIEK VAN EEN AANGEKONDIGDE MISLUKKING?

Aaron en broeken kopen, het blijft lastig.
Lange smalle benen.
Reden genoeg om ze zelf te naaien!
Alleen is er een gebrek aan tijd en ervaring (want broeken zijn toch niet zo simpel).

Toen het Cisse patroon uitkwam, kocht ik het meteen.
Werk van eigen bodem om te beginnen.
Met een XS versie!
Plus het leek doenbaar.
En bovendien vond ik het een heel leuk model, toch wel het belangrijkste.
De mogelijkheden met zakken vind ik super, maar liet ik wijselijk achterwege.
Hou het simpel.  Je moet niet te veel ineens willen.  (ik moet mijzelf echt intomen).

Ik ging aan de slag met deze prachtige sweaterstof van Paapii, die ik ook al gebruikte voor een cadeautje.
Sweaterstof, dat leest u goed (wat was dat over hou het simpel?), gezien de zoon alleen 'zachte' broeken wil dragen.
Echt waar, anders is het scène.  "da's hard! wil ik NIET aandoen!!"
Geen jeansbroeken ten huize Ontroerend Goed.

De laatste dag van mijn zwangerschapsverlof begon ik er eindelijk aan.
En dat ging supervlot eigenlijk, tot stap 16: "knoopsgaten maken".
Dat had ik nog nooit gedaan.
Mijn simpel oud machien heeft daar geen functie voor.
De dag was bijna om, ik had niet de moed er nog aan te beginnen.
De broek bleef liggen.

Tot in de grote vakantie.
Er was eens 1 dag verlof, zonder kindjes.
Ik las de gebruiksaanwijzing van mijn machien en probeerde er één.  Ging voor geen meter.
Dan vond ik dit filmpje op youtube.
En dat ging wél!!
Ikke keiblij dat dat zo goed gelukt was, en nu was de broek echt bijna af!

Wist ik veel dat de voorlaatste stap: "beleg tailleband vastzetten" nog vééééél moeilijker zou zijn.
Dat lukte voor geen meter.  Tornen.  Opnieuw.  Driegen, hielp niet.  Tornen.  OPNIEUW.
Dag om.
Beetje schrik dat de stof nog een tornbeurt niet meer zou overleven.
Broek onafgewerkt de schuif in.

Toen besloot ik om het met de hand te naaien.  In de auto onderweg naar de grootouders (lange rit).   Dat lukte aardig.
Bleek wel dat ik ergens iets fout heb gedaan, want de knoopsgatenelastiek zat van midden voor naar midden achter.  Hoe kon dat nou?
FOERT!

Aaron paste de broek en wilde ze niet meer uit doen.
Maar mama moet de zoom nog omnaaien, liefje!!
Die onvoorwaardelijke liefde van kinderen, dat is toch schoon hé.
Zit daar een knoop in het midden van voor tegen zijn buikje, maar niet erg, mama heeft een broek voor mij gemaakt, dus ik vind ze super.

Omdat ik de zoom ook niet nog wilde verknoeien, deed ik die ook met de hand.
Een blinde zoom.  Dat staat eigenlijk wel goed, dat zou ik nog doen.

Aaron en Cisse zijn wel dikke vriendjes.
Dus er gaan er nog volgen.
Maar misschien niet in sweater.
Als iemand een tip heeft voor ZACHTE stof die wat makkelijker naait, shoot!