En laat je mailbox even toe. Stel wat out of office poetry in.
|
donderdag 31 januari 2013
OUT OF OFFICE POETRY
Gezellige gedichtendag allemaal!
En laat je mailbox even toe. Stel wat out of office poetry in.
En laat je mailbox even toe. Stel wat out of office poetry in.
woensdag 30 januari 2013
GLAZEN BOERDERIJ
De Glazen Boerderij is het laatste gerealiseerde project van MVRDV.
Zoals bij veel projecten gaat er een heel verhaal aan vooraf.
De dorpskern van Schijndel werd in de Tweede Wereldoorlog per ongeluk gebombardeerd. In plaats van deze her op te bouwen, koos men voor de vlucht vooruit: afbreken en een ruimere kern maken. Zo ontstond een grote leegte op de markt.
Willy Maes van MVRDV stuurde in 1980 zelf een voorstel naar de gemeente om deze leegte op te vullen. Na 20 jaar kreeg hij een telefoontje om dit te doen. Verschillende voorstellen en politieke commotie volgden.
Uiteindelijk stelde de gemeente zelf vast wat er op deze plaats zou mogen gebouwd worden:
Een voldoende groot volume om een uitgebreid programma te herbergen, met een hoogte 'als de rest van Schijndel', een dakhelling 'als de rest van Schijndel' en materiaalverbruik 'als de rest van Schijndel'.
Dat zorgde voor een eureka-moment bij Willy Maes: hij zag hierin meteen een typische boerderij, maar dan wel 1,8 keer groter. Ze maakten een gebouw in de vorm van een gemiddelde boerderij in glas en lieten hierop het beeld van een boerderij printen.
De verschaling levert volgens de architect een interessante vervreemding op.
De print op het glas doet hier nog een schepje bovenop.
De Glazen Boerderij is een multifunctioneel gebouw en is een verzamelpunt voor restaurants, winkels, kantoren en een wellness-centrum. Om voldoende licht en etalageruiten te hebben, werden bepaalde delen van de print weggevaagd.
Kitsch of Kunst?
Enkel op basis van foto's kan je moeilijk een oordeel vellen natuurlijk.
Mij lijkt de detaillering van het glazen volume wel heel geslaagd. Het volume is echt heel puur, waardoor de print enorm uitkomt. Zou toch graag eens een kijkje gaan nemen daar.
Foto's via architectenweb.
Zoals bij veel projecten gaat er een heel verhaal aan vooraf.
De dorpskern van Schijndel werd in de Tweede Wereldoorlog per ongeluk gebombardeerd. In plaats van deze her op te bouwen, koos men voor de vlucht vooruit: afbreken en een ruimere kern maken. Zo ontstond een grote leegte op de markt.
Willy Maes van MVRDV stuurde in 1980 zelf een voorstel naar de gemeente om deze leegte op te vullen. Na 20 jaar kreeg hij een telefoontje om dit te doen. Verschillende voorstellen en politieke commotie volgden.
Uiteindelijk stelde de gemeente zelf vast wat er op deze plaats zou mogen gebouwd worden:
Een voldoende groot volume om een uitgebreid programma te herbergen, met een hoogte 'als de rest van Schijndel', een dakhelling 'als de rest van Schijndel' en materiaalverbruik 'als de rest van Schijndel'.
Dat zorgde voor een eureka-moment bij Willy Maes: hij zag hierin meteen een typische boerderij, maar dan wel 1,8 keer groter. Ze maakten een gebouw in de vorm van een gemiddelde boerderij in glas en lieten hierop het beeld van een boerderij printen.
De verschaling levert volgens de architect een interessante vervreemding op.
De print op het glas doet hier nog een schepje bovenop.
De Glazen Boerderij is een multifunctioneel gebouw en is een verzamelpunt voor restaurants, winkels, kantoren en een wellness-centrum. Om voldoende licht en etalageruiten te hebben, werden bepaalde delen van de print weggevaagd.
Kitsch of Kunst?
Enkel op basis van foto's kan je moeilijk een oordeel vellen natuurlijk.
Mij lijkt de detaillering van het glazen volume wel heel geslaagd. Het volume is echt heel puur, waardoor de print enorm uitkomt. Zou toch graag eens een kijkje gaan nemen daar.
Foto's via architectenweb.
dinsdag 29 januari 2013
LIEFSTE AARON WEEK 4
Je papa moet terug gaan werken. En dat is wel jammer.
Het was zo gezellig met ons drietjes.
Extra jammer omdat je maandag weer een moeilijke dag hebt. 's Avonds ben ik doodop. Hij ontziet mij wat, zodat ik kan slapen. Maar daardoor krijgt hij weinig slaap en hij moet wel vroeg op natuurlijk.
Dinsdag ben je weer een wolk van een baby. (Hè, toch niks tegen dinsdag).
In de voormiddag slapen we samen in het grote bed boven. Ik doe je voor het eerst alleen in bad en je geniet er met volle teugen van. Ik had er wat schrik voor, maar het gaat vlotjes.
We gaan ook weer wandelen, dan slaap je goed.
Je lijkt al een groeispurtje te maken deze week. De ene dag ben je je rustige zelve, de andere dag breng je me in de war door steeds maar aan de borst te willen. Soms om te drinken, maar meestal gewoon om te tutteren. Anders geraak je niet in slaap. En leg ik je in je bedje, dan ben je weer klaarwakker. En dan word je lastig, omdat je moe bent. Het is zo moeilijk om een onderscheid te maken tussen moe en honger. Gelukkig slaap je 's nachts wat beter, hoewel je last hebt van een verstopte neus.
Je weegt 4 kg ondertussen en bent uit de eerste maat kleertjes gegroeid. Het is een cliché als een huis - mensen zeggen het de hele tijd tegen mij: "ze worden zo rap groot." En dat is zoooo waar.
Je groeit zo snel.
Je geniet steeds meer van aanrakingen.
Je trekt geen vies gezicht meer als ik je een kusje geef op je wang.
Je kijkt ons aan met grote ogen en volgt onze stem.
Je lacht graag naar mij, naar je papa en naar de rode happy lights boven de zetel.
Je lacht steeds vaker en vrijdag zelfs luidop!
Want ook dat doe je sinds deze week: geluidjes maken. Jaja, je hebt zeker en vast een groeispurtje gemaakt.
Het was zo gezellig met ons drietjes.
Extra jammer omdat je maandag weer een moeilijke dag hebt. 's Avonds ben ik doodop. Hij ontziet mij wat, zodat ik kan slapen. Maar daardoor krijgt hij weinig slaap en hij moet wel vroeg op natuurlijk.
Dinsdag ben je weer een wolk van een baby. (Hè, toch niks tegen dinsdag).
In de voormiddag slapen we samen in het grote bed boven. Ik doe je voor het eerst alleen in bad en je geniet er met volle teugen van. Ik had er wat schrik voor, maar het gaat vlotjes.
We gaan ook weer wandelen, dan slaap je goed.
Je lijkt al een groeispurtje te maken deze week. De ene dag ben je je rustige zelve, de andere dag breng je me in de war door steeds maar aan de borst te willen. Soms om te drinken, maar meestal gewoon om te tutteren. Anders geraak je niet in slaap. En leg ik je in je bedje, dan ben je weer klaarwakker. En dan word je lastig, omdat je moe bent. Het is zo moeilijk om een onderscheid te maken tussen moe en honger. Gelukkig slaap je 's nachts wat beter, hoewel je last hebt van een verstopte neus.
Je weegt 4 kg ondertussen en bent uit de eerste maat kleertjes gegroeid. Het is een cliché als een huis - mensen zeggen het de hele tijd tegen mij: "ze worden zo rap groot." En dat is zoooo waar.
Je groeit zo snel.
Je geniet steeds meer van aanrakingen.
Je trekt geen vies gezicht meer als ik je een kusje geef op je wang.
Je kijkt ons aan met grote ogen en volgt onze stem.
Je lacht graag naar mij, naar je papa en naar de rode happy lights boven de zetel.
Je lacht steeds vaker en vrijdag zelfs luidop!
Want ook dat doe je sinds deze week: geluidjes maken. Jaja, je hebt zeker en vast een groeispurtje gemaakt.
vrijdag 25 januari 2013
OOGSNOEP
Noot: de eerlijkheid gebiedt mij te vermelden dat dit foto's zijn van twee jaar geleden. Werken + baby, die in het weekend dan ook nog ziek was, maakt dat ik nog niet met de camera op pad ben geweest. Maar hé, als alles over 2 jaar hier nog eens zo'n winterlandschap wordt omgetoverd, dan wordt 't ongetwijfeld dolle (foto)pret.
Noot2: de onderte foto werd ook hier al eens gepubliceerd. Zo jammer dat deze site gestopt is, het was mijn dagelijkse portie OOGSNOEP.
donderdag 24 januari 2013
woensdag 23 januari 2013
BRUG OF TUNNEL?
Nee, het gaat niet over de Oosterweelverbinding, daar had ik u even liggen.
Maar ik vraag mij af of deze fantastische brug van RO&AD Architecten nog wel een brug te noemen valt.
De West Brabantse Waterlinie is een verdedigingslinie van een reeks forten en steden met een inundatiegebied in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw, maar is in de 19de eeuw aan zijn lot overgelaten. Bij het herstellen van de linie was er voor de toegankelijkheid een brug nodig over de gracht van één van de forten, Fort de Roovere. Dit fort krijgt een recreatieve functie met wandel -en fietsroutes.
De ontwerpers vonden het oneigenlijk om een brug te maken over een gracht van een verdedigingsbouwwerk, zeker als die brug ook nog eens komt te liggen aan de kant waar de vijand werd verwacht. "Daarom hebben we een houten brug gemaakt die je niet ziet. De brug ligt als een sleuf in in de gracht en in het fort en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Van een afstandje zie je zo de brug niet liggen omdat de grond en het water tot aan de rand staan. Kom je dichterbij dan opent het fort zich aan je door een smalle sleuf. Je loopt als Moses door het water het fort op."
Maar ik vraag mij af of deze fantastische brug van RO&AD Architecten nog wel een brug te noemen valt.
De West Brabantse Waterlinie is een verdedigingslinie van een reeks forten en steden met een inundatiegebied in het zuidwesten van Nederland. De linie stamt uit de 17de eeuw, maar is in de 19de eeuw aan zijn lot overgelaten. Bij het herstellen van de linie was er voor de toegankelijkheid een brug nodig over de gracht van één van de forten, Fort de Roovere. Dit fort krijgt een recreatieve functie met wandel -en fietsroutes.
De ontwerpers vonden het oneigenlijk om een brug te maken over een gracht van een verdedigingsbouwwerk, zeker als die brug ook nog eens komt te liggen aan de kant waar de vijand werd verwacht. "Daarom hebben we een houten brug gemaakt die je niet ziet. De brug ligt als een sleuf in in de gracht en in het fort en vormt zich zo naar de contouren van het landschap. Van een afstandje zie je zo de brug niet liggen omdat de grond en het water tot aan de rand staan. Kom je dichterbij dan opent het fort zich aan je door een smalle sleuf. Je loopt als Moses door het water het fort op."
Zeer subtiel en bijzonder geslaagd ontwerp, als je het mij vraagt.
IS HET EEN VLIEGTUIG?
Nog wat flock-amusement: een T-shirtje met vliegtuig.
Ik tekende ook een walvis, zoals op dit schilderij, maar bij die witte flockfolie zie je zo moeilijk wat voor en achter is. Of ligt het aan mij(n slaapgebrek)?
Ahum, de walvis staat op de zakdoek i.p.v. op het T-shirt!!!
Maar ik doe het één dezer opnieuw. Als onze schat toch eens een uurtje in zijn bed zou slapen...
Ik tekende ook een walvis, zoals op dit schilderij, maar bij die witte flockfolie zie je zo moeilijk wat voor en achter is. Of ligt het aan mij(n slaapgebrek)?
Ahum, de walvis staat op de zakdoek i.p.v. op het T-shirt!!!
Maar ik doe het één dezer opnieuw. Als onze schat toch eens een uurtje in zijn bed zou slapen...
Abonneren op:
Posts (Atom)