dinsdag 18 augustus 2015

LIEFSTE ANNABEL MAAND 6-7-8

Wat gaat de tijd nog sneller meid, sinds jij er bent!
Maar goed dat we stoppen bij twee kinderen.

Je moet erg lachen als we je vingers in de mond steken, of neuze neuze doen, of je buikje 'opeten'.
Onderstebovenhangen en toerendoenmetpapa zijn ook winners.
En je steekt je tong uit!  Ook geleerd van papa.
Je grijpt intussen heel goed, en wil werkelijk ALLES wat in je vizier komt vastpakken.
Je lacht heel hard naar je broer als die weer eens als een gek aan het springen is.
Op een avond was je broer een beetje hyper en schudde als een gek met zijn hoofd.  Daar moest jij heel hard om lachen en toen moest ie ook erg lachen en deed nog gekker natuurlijk.  Dat belooft... Jullie worden partners in crime.
Je bent zot van je broer.  Telkens hij eens aandacht voor je heeft, begin je te stralen.
Je lacht ook heel hard naar andere kindjes.  Nichtje Amelyn is een favoriet, je krijgt ook 1000 kusjes van haar.



Op 5 maanden zou je graag al mee eten met ons.
Wat kijk ik er naar uit dat je echt kan zitten en mee aan tafel kan.
's Avonds in de zetel kijk je ons het eten uit de mond.
We geven je al eens een stukje appel. Je lekt eraan, trekt een zuur gezicht, maar probeert dan toch opnieuw eraan te zuigen.  In de zetel tegen de leuning kan je wel al zitten.

Omdat je zo naar ons eten kijkt en mijn eten bijna uit mijn bord gritst, geven we je op 5,5 maand je eerste hapjes.  Met wisselend succes.

Eindelijk is daar de eerste zonneschijn en je eerste keer liggen in het gras.



Op 6 maanden speel je echt.
Pakken, knijpen en zabberen en je reikt heel enthousiast als we met een ander speelgoedje komen aandraven.
Je rolt nu ook van rug naar buik.
Je kan goed knuffelen. In de kribbe noemen ze je een koalatje omdat je je zo goer vastgrijpt.
Dat vind ik een mooie, dat past inderdaad bij jou.
Je beweegt je voetjes de hele tijd over mekaar (net als je vader in bed soms, de zenuwpees, of ik krijg er althans zenuwen van).

Eten in de crèche wisselt en ook melk drinken wisselt.  Soms drink je goed, maar meestal is het minimum minimorum om de dag door te komen en dan als mama je komt halen wil je maar een ding: de borst.
Terwijl je aan de borst ligt, zit je overal aan te friemelen: mijn kleren, mijn bh, lintjes, of mijn borst krijgt een massage.  Je hebt oog voor detail, prutst graag aan de kleinste etiketjes en knoopjes.


Nog voor je zeven maanden bent komt je eerste tandje erdoor. En tandje twee volgt snel.
Hoewel nog wat te vroeg, geven we je korstjes brood en stokbrood, want je doet niet liever dan daarop kouwen.  Je proeft ook van onze venkelthee.  Zou dolgraag mee koekjes eten, maar dat mag nog niet, hoor!  Wel krakotjes, dat vind je geweldig, je raspt die met die twee tandjes van jou.

Je houdt ervan als papa gitaar speelt.  Waar Aaron daarvan moest huilen als baby (teveel), geniet jij echt van de muziek.
Je pakt je bodyke vast bij het verpamperen en vindt het supergrappig als ik eraan trek.
Als we je een boekje geven, dan bekijk je dat heel serieus.  Je lijkt wel een intellectueel.  Maar daarna steek je het in je mond om op te bijten.



's Avonds ga je nog steeds laat slapen.  Ik denk dat je het heel goed weet, dat broer om acht uur gaat slapen en dat je daarna onze onverdeelde aandacht hebt.
Slapen 's nachts is een moeilijke.
Echt heel moeilijk.
In de vorige brief verkondigde ik dat je eindelijk terug sliep, maar dat was van korte duur.
Ik weet echt niet wat dat is, lieve meid.
Je slaapt 2 uur en dan begint het: om het half uur, of zelfs om het kwartier krijsend weer wakker worden.
Je lijkt boos te zijn dat je wakker wordt.
Het lijkt toch vooral te zijn in periodes van ontwikkelingssprongen.
Overdag ben je braaf, maar misschien krijg je het 's nachts in je eentje niet verwerkt?
Veel nood aan mama dan?  Borst & melk inhalen op de werkdagen?  Gewoon niet kunnen slapen?
Soms kan zelfs de borst niet troosten en zit er niks anders op dan je te laten huilen...
Ik vind dat hartverscheurend moeilijk, maar daarna slaap je soms wél goed...
Tegen de ochtend slaap je wel, en moeten we je wakker maken.  Vreselijk.
Ik blijf maar denken dat het een fase is.
This too shall pass.

En hoe moeilijk de nacht ook was, 's ochtends op het verzorgingskussen lach je me weer uitgebreid toe.  Door de vermoeidheid voel ik me soms boos worden, maar na zo'n lach smelt dat weer weg als sneeuw voor de zon...
Je lacht nog steeds met je hele gezicht, mijn lieve, kleine meisje met de meest blauwe ogen.
En dat is prachtig.




9 opmerkingen:

  1. Geniet nog van jullie Koningskindjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eindelijk eens bijgelezen op je blog! Toen ik in google op zoek was naar specifieke schoenen kwam ik een foto van jouw blog tegen (fair wear friday). Knap dat je het nog steeds volhoudt om te bloggen, ondanks zo'n drukke tijden en veel slapeloze nachten!
    De verhalen van Aaron en Annabel zijn zo ontwapenend! Zo fijn om te lezen hoe hun leefwereld wordt ervaren. Ik hoop dat Annabel snel een betere slaper wordt! :-)
    Veel liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn om je hier nog eens tegen te komen :-). En bloggen volhouden, eh... in mijn vakantie een paar posts geschreven, maar verder is dat heel moeilijk. Komt wel weer. Net zoals de slaap ook wel weer in orde komt, hé. Met tijd en boterhammen.

      Verwijderen
  3. Ik wil ook sterren mos in onze tuin :) De meeste mensen willen juist geen mos denk ik ;))
    En die echt stilte was heel speciaal, het leek wel alsof 'de klank van de tv uit stond'.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. dat friemelen is ook herkenbaar, S speelt met mijn haar nu tijdens de voedingen met van die hele grote ogen kijkt ze dan, daarvoor doe je het dan weer :) denk toch dat uw dochter ook heel gevoelig is hoor, dat ze snachts verwerkt en zich moet kunnen afsluiten maar dat niet kan? ik mis hier vooral een baby die op schoot in slaap kan vallen zoals bij broer, of in een draagdoek slapen, dat ken ik nu niet, altijd alert, altijd maar blijven gaan, bijna stappen nu...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ze eet trouwens mee 'van tafel' vanaf 6 maanden, ze wou alles proeven en ik laat dat wel toe, ze verslikt zich nooit en eet nu vaak rauwkost enz en andere dingen die niet echt geschikt zijn op 9 maanden...denk dat een kind goed kan aanvoelen wat ze graag willen opeten en wat niet..ook wel handig om niet apart te moeten koken.

      Verwijderen
    2. Mja, ze kon vroeger wel in de draagdoek slapen, maar ondertussen niet meer. Tenzij aan zee, als ze al heel moe is, en na een laaaaange wandeling. Maar nu als ik naar de kribbe wandel met haar in de draagdoek,,dan wil ze er uit. En ze eet ook amper groentepap in de creche, maar als we ze 's avonds een boon in elk handje geven, dan zijn die in no time op :-). Komkommers ook. Als ze maar kan knabbelen.

      Verwijderen
    3. Uw Stella is wel een hele rappe he! Naar t schijnt kon ik ook stappen op 10 maanden. Ons Annabel zie ik het niet doen, ze probeert te kruipen, maar gaat nog niet vooruit hoor, nu op 9 maanden.

      Verwijderen