Je wordt steeds meer een ventje.
Je wordt ook steeds actiever.
Je hebt nog steeds een fascinatie voor handen.
En je eigen handjes staan niet stil.
Altijd hebben ze wel iets beet.
Je grijpt stevig dingen vast, met twee handen zelfs.
Of je laat behoedzaam stoffen, etiketjes en kleine details van dingen door je vingers rollen.
Of je probeert een rijstkorreltje te pakken tussen duim en wijsvinger. Of een stukje aardbei.
Terwijl je aan de borst ligt, zit je ook steevast aan mijn kleren te wriemelen, aan de knoopjes of aan lintjes te trekken.
Non-stop voelen en ontdekken.
En zelfs als je niks vasthebt, blijven die handjes bewegen.
Gisteren hebben we een filmpje gemaakt, terwijl ik je fruitpap gaf.
Je at braaf van de lepel en ondertussen zweefden je handen in de lucht, draaien rond terwijl je vinger voor vinger beweegt.
Ze aaien de lucht.
Een speciaal soort dans.
Wat fijn
dat wij je toeschouwers mogen zijn.
PS: Vannacht sliep je voor het eerst sinds lang 7 uur aan één stuk. Laten we hopen dat het een trend is. Net als het feit dat je nu al een volledige week niet ziek bent.
PPS: Volgens de dokter van kind&gezin heeft je dans een naam: "fidgeting" en is het normaal bij baby's. Maar ik vind het toch heel speciaal.
Oh, zo fijn om dat te lezen, dan komen de herinneringen aan het eigen kroost in kleinere toestand ook terug.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk blijft de 7 urennacht duren!
:-)
VerwijderenVannacht waren het zowaar 9 uur. Ik durf bijna niet te hopen dat dat blijft.