donderdag 10 december 2015

LIEFSTE ANNABEL MAAND 11-12 ***FEESTEDITIE

Dag m'n kleine meid,


1 jaar, wat een mijlpaal!


Wat ben ik blij dat we zo ver zijn.
Begrijp me niet verkeerd, je was een hele brave, blije baby (overdag dan toch), maar ik ben echt blij met alles wat je zelf leert doen en elke stap die je zet.
Baby's zijn schattig, maar dreumessen zijn nog 10 keer schattiger en een plezier om bezig te zien.
Je kruipt rond in sneltempo.



Je begint eindelijk heel goed te eten.
(Dat is nodig, want je weegt nog geen 7kg)
Er is niet echt iets dat je niet lust.
Laatst zaten we in de zon in de tuinstoel, ik voerde jou schijfjes appel en jij voerde er aan mij.
Je kan ook supergoed lady-en-de-vagebondgewijs spaghettisliertjes naar binnen slurpen.
En je wordt hyperenthousiast als je de beker water in je vizier krijgt, hebt vaak grote dorst en kan best al goed drinken van een bekertje.
Je dronk natuurlijk nooit van een fles...
Tot recent, je wilde Aaron zijn flesje melk afpakken, dus nam ik een flesje en gaf het jou en je dronk er zowaar van!
We moeten je trouwens nog steeds tegenhouden om niet alles wat je tegenkomt op te eten. Schors, bladeren, de plasticine van Aaron (die daar dus alleen mee mag spelen tijdens je dutjes), papier,...
Je knabbelt zo graag, zou het liefst de hele dag met een krakot rondkruipen.  Je hebt twee tandjes.



Het is echt zaaaalig als je luidop lacht. Inclusief fonkeloogjes.
Je doet dat steeds vaker tegenwoordig.
Je hebt kietels op je buikje.

Je broer kreeg voor zijn verjaardag een 'trein met een knopje' en jij vindt hem ook heel leuk.
Pakt hem steevast als ie aan het rijden is en dat vindt Aaron NIET leuk.

Je zei voor het eerst 'papa' ook echt tegen papa en je deed 'dada'.
Je zegt veel 'woorden' met een a: mama, papa, tata.
Je probeert duploblokjes op mekaar te zetten (dat lukt nog niet).
Je laadt ook graag de blokjes in en uit Aaron zijn potje.  Of je stopt ze overal in.
's Ochtends in mijn schoenen vind ik steevast een cadeautje van jou :-).
Schoenen, nog zo'n liefde. (dat begint al vroeg)

Je gaat graag in bad. Eigenlijk deden we dat tot nu toe niet, ik nam je met mij mee in de douche.  Maar wat vind je het plezierig om te spetteren en rond te spartelen in het bad.  Mijn kleine waterratje, joepie!
Je zit en ligt nooit stil, je proberen verversen en aankleden is echt een uitdaging, zelfs voor de mensen in de crèche.  Zij zeggen over jou dat je ondernemend bent, en daar kan ik me wat bij voorstellen, ja. 

Je trekt je op en probeert te gaan staan.
Nee correctie, je trekt je op aan de zetel en wil erin kruipen.  De ambitie om te gaan staan is er eigenlijk eerst niet, je wil ineens hoger klimmen...
Al gauw trek je je op aan de salontafel en zet daarrond wat pasjes.
Op je verjaardag zelf stap je voor het eerst langs de zetel, terwijl je je daaraan vasthoudt.

herfstballonnen voor ons herfstmeisje

Je verjaardagsfeestje was heel gezellig, al besefte je natuurlijk nog niet wat er aan de hand was.
Je was toch in je nopjes, Aaron hielp met het uitblazen van je kaarsje en je vond de plattekaastaart erg lekker.



Je imiteert heel veel. Klanken en gebaren. We dansen en ik draai met mijn handen, en jij doet het ook.
Als Thomas de trein voorbij rijdt, probeer je ook op zijn knopje te duwen.
Je steekt je tong uit als je dingen probeert die je nog niet kan.

En je slaapt ook beter. Eindelijk. Wat een opluchting.




woensdag 2 december 2015

LIEFSTE AARON MAAND 35-36 ***FEESTEDITIE

"Ik ben drie-jarig hé, mama".
Wat een mooie taalfout.

Ja, jongen, drie jaar ben je al!
Dat groeit en dat bloeit en we zitten erbij en kijken ernaar.
Hoewel, veel zitten mogen we niet van jou, hoor.
Je houdt ons wel bezig.
"Mama, kom iets kijken?"
"Mama, kom je mee een spoor bouwen?"
Je vraagt het heel vriendelijk, maar komt dan wel dwingend aan mijn hand trekken.
Ook als je dingen wil, vraag je dat altijd heel lief:
"Mag ik...?"
Je weet het goed dat dat beter werkt dan "ik wil...", hoewel, ik ook vaak moet lachen, maar toch nee antwoord.



Het nieuwe schooljaar gaat je met gemak af.  
Je nieuwe klasje met maar 15 kindjes en je nieuwe juffen bevallen je wel.  
Rara, wat doe je het liefst op school?
Als ik vraag op maandag: "Wat heb je gedaan op school?"
"Ik heb geturned, mama."
En ik vraag dinsdag/woensdag/donderdag: "Wat heb je gedaan op school?"
"Ik heb niet geturned, mama."
Op vrijdag:
"Ik heb geturned, mama."

Er wordt veel gedanst in de turnles, dat zal er wel voor iets tussenzitten.
En je zingt ook nog steeds graag, nieuwe liedjes die je leert op school, of liedjes met eigen tekst, waardoor we te weten komen wat je bezighoudt op dat moment.

Je maakt een nieuwe sprong, op verschillende gebieden.
Half september tekende je je eerste "koppoter".
Zomaar out of the blue.
Ookal zomaar zelf out of the blue deed je kaka op het potje  (oef, eindelijk).
Je leert emoties uit te drukken.




En je kijkt heel hard uit naar je verjaardag.
De eerste keer dat je het echt beseft.
Dus wil ik er een super feest van maken.






Super, niet in de zin van perfectie-voor-op-pinterest.
Super, in de zin van: om een mooie warme herinnering er aan over te houden.

Geen themafeestje, gewoon allemaal dingen die je leuk vindt: treinen, windmolens, donuts, ballonnen en een speeltuin.
De dag ervoor is het pedagogische studiedag, dus bakken we de treincake samen.
Een appelcake en "bruine cake" met banaan (je favoriet, als het maar chocola is, misschien omdat je dat nooit krijgt van ons).
We steken ook sterretjes uit een meloen. Dat kan je helemaal zelf.
Sterretjes kunnen nooit ontbreken bij een feestje van jou, onze "heldere, verlichte".
Ik doe ook sterrenconfetti in doorschijnende ballonnen.
En bak nog een frangipanetaart ook met treinsporen en de windmolen, om de kaarsjes op te zetten.

Je bent superblij dat familie en een heleboel vriendjes (van mama en papa ook -mama is ook jarig) komen meevieren.
Het zomert prachtig na en iedereen is blij, de kindjes spelen en de volwassen genieten van hun spelende kroost en de zon en een babbel.
Je hebt het zo druk met spelen, dat cadeautjes openen je niet interesseert.
(We doen daar nog drie dagen over.  Zo overdreven veel waren het er ook niet, maar als je iets opendoet, wil je ermee spelen en ben je niet meer te verleiden met een ander pakje.)









Dan gaat de kroon op en is het tijd voor "le moment suprème".
Zooooo blij als je je kaarsjes mag uitblazen en iedereen voor je zingt.
Je geniet.
En wij genieten van jou te zien genieten.
Nog dagen na.