tHUISje

Hi.  Hallo.
Welkom op mijn virtuele stekje.
Mijn plekje in een wonderlijke wereld(wijdweb).

Kom gerust even binnen.
Doe alsof je tHUIS bent.
Neem er een tasje thee bij.  Met een koekske.
Of iets fris?

Ik zal mezelf even voorstellen:
Ik ben Liesbeth, 34 jaar, maak dat 39 intussen, mama van Aaron & Annabel en getrouwd met 'mijn ventje'.
In het dagelijkse beroepsleven projectarchitect bij een tof architectuurburo en daarbuiten erg graag creatief bezig.
Fan van kleur, architectuur, hout, papier, ecodesign, fotografie, radio, handgemaakt,... 
Sinds 2011 ook "blogmadam".

Deze blog is mijn bonte verzamelplaats van inspiratie.

“Ik investeer in ontroerend goed.” zei mijn mama wel eens. Waarmee ze dan haar 2 dochters bedoelde. Inderdaad hadden we geen grote villa en een appartement aan zee of in Fiji. Wel een gezellig huis, een warmte thuis, waar iedereen graag kwam -en nog komt. 
Menselijke relaties als je grootste kapitaal.

Sinds ik zelf mama werd in 2012 schrijf ik hier dan ook brieven naar onze zoon Aaron, in 2014 vergezeld door brieven naar onze dochter Annabel.  Omdat zij natuurlijk ons meest ONtROERENDE GOED zijn.

Naast mensen, kan ik ook ontroerd worden door schoonheid. 
Ingrid Fetell Lee, van de blog "aesthetics of joy", kan dat heel mooi (en wetenschappelijk) omschrijven:

"I’ve spent the last seven years researching the connection between the ethereal, wonderful emotion we call joy and the tangible world that surrounds us. And what I’ve discovered is that it’s not superficial to care about environment you inhabit. It’s essential to your wellbeing. Joy is all around us, embedded in certain colors, textures, patterns, movements, and shapes. By tuning into these “aesthetics of joy” and using more of them in our homes, offices, and public spaces, we can actually cultivate happiness from the outside in."

– Ingrid Fetell Lee

Ik kan oprecht ontzettend blij worden van onze deurmat van Lotte Martens, van een blozende framboos, een coconut chair, fotografie, handgemaakte poppetjes, lampen van gerecycleerd karton, de doorkijkkerk van Gijs-Van Vaerenberh, een mooi gedicht, de stem van Lieven Vandenhaute op de radio,... om maar wat te noemen.

Schoonheid, die volgens mij in imperfectie zit.

Schoonheid, die ik graag ook zelf wil maken. Met papier, met stof, met hout,...

Al die 'dingen' wil ik hier graag verzamelen. 

Verder zou ontroerend goed natuurlijk ook een mooie definitie kunnen zijn voor architectuur.

Architectuur is meer dan een hoop stenen bouwen. 
En veel meer dan mooie beeldjes en mooie geveltjes.
Het is het creëren van een omgeving, waarin mensen graag en met plezier leven, werken, spelen, leren, zich geborgen voelen, feesten, ontmoeten, rusten,... 
Een omgeving waar we om geven.

Want dierbaar is duurzaam.
En duurzaamheid ligt me nauw aan het hart.
Bewust leven, met minder (want we hebben al zoveel).
In een klein rijhuisje, in een dorp 2.0, (helemaal voor herdorping, zoals onze Vlaamse Bouwmeester), met heel veel fijne buren, op wandelafstand van de school en wereldwinkel en ons voedselteam, en op fiets/busafstand van de stad met zijn vele voordelen.

Dus verschijnen hier ook schrijfsels opgedragen aan een (poging tot) eerlijke en duurzaam leven.  Zo doe ik bijvoorbeeld mee aan Fair Wear Friday, een initiatief van Lies om op vrijdag je outfit te posten en te evalueren hoe "schoon" deze is.


Waar starten om deze blog te ontdekken?
- eerste brief naar Aaron,  tHUIS geboren
- eerste brief naar Annabel, ook tHUIS geboren
- I believe in pink
- kartonnen MAAKBOOM, waarmee ik een prijs is de gelijknamige wedstrijd won, en naar een hele leuke workshop mocht
- mijn eerste naaisel, hopelijk volgen er nog veel meer (als ik ooit eens vijf minuten tijd heb...)
- flockideetjes
- liebster award
- over consuminderen