dinsdag 18 december 2018

SCHOONHEID

Beauty = Function, Sagmeister & Walsch, biennale Venetië 2018



Ik hoef je niet te vertellen dat ik hou van schoonheid.
Het is zowat de basis van deze blog, ontroerd worden door schoonheid.
Maar je mag het niet te luid zeggen, hoor.
Schoonheid is taboe in de kunst en architectuur sinds de modernisten vonden dat “form follows function”.
Maar terug van weggeweest. (***hoera***)
Op de architectuurbiennale van Venetië was er één installatie die mijn hart deed zingen en die ik bleef onthouden.  Ik zocht tevergeefs naar het filmpje online, omdat ik het zo graag nog eens wou zien én horen.  Een klein stukje vind je hier
Beauty = Function van Sagmeister & Walsch in het Oostenrijkse paviljoen resoneerde.
Omwille van de schoonheid ervan - voor alle zintuigen.
En omwille van de boodschap - die ik al lang zo aanvoel, maar nu heel mooi geformuleerd hoorde:

"Throughout most of the 20th and the 21st century, beauty in art, architecture & design had a bad reputation. In the 20th century conceptual functionalism went to such extremes that architects and designers wound up designing everything with a psychotic sameness that ironically failed to do the one thing it promised: to function. Using examples from architecture, urban planning, product design and graphics: the show demonstrates how beautiful things are not only more enjoyable, but work much better. Form does not just follow function, but in many cases it is the function."
“We waren zo bezig met functionaliteit, dat we uit het oog verloren voor wie we aan het ontwerpen waren: mensen”,  stelt Sagmeister in Desk Magazine: “De mens zoekt verbinding met de wereld via emoties.  Design zonder schoonheid mist emotie.  We kunnen ons er niet mee vereenzelvigen.  We kunnen er niet gelukkig in zijn.”

Het duurde tijdens mijn studies architectuur een tijdje om te ondervinden dat het onzin is, dat vorm zomaar volgt uit functie: je kunt iets functioneel ontwerpen (zo start ik altijd), maar dan moet je er toch nog een vorm aan geven.  En dat komt niet gewoon vanzelf.  De modernisten waren zelf heel formalistisch eigenlijk: white walls, fenêtres-en-longeurs,...

Bovenstaande heeft ervoor gezorgd dat veel mensen niet houden van het "moderne", en dan hun heil zoeken in nep, reproducties van vervlogen tijden.  Can't blame them.  
We worden blij van diversiteit in vorm en kleur en textuur, niet van functionele eenheidsworst.  In een stad als Venetië is het niet moeilijk dit in te zien.  Venetië is terug naar de stad van de toekomst: autoloos + de natuur erdoorheen vertakt + gevuld met schoonheid.














zondag 29 juli 2018

DE WARMSTE FAIR WEAR FRIDAY OOIT

En waar kan je dan beter zijn dan IN de zee?
In een zalig mooi en vooral eerlijk gemaakt zero-waste badpak.







































Een tijd geleden ging ik op zoek naar een fair badpak en vreesde dat het een moeilijke zoektocht ging zijn, maar dat viel goed mee.
Ik kwam algauw terecht bij Econyl, een fabrikant van gerecycleerd nylon uit nylon afval opgevist uit de oceanen. Via hun blog vond ik Emroce: Emma maakt zelf badpakken in Econyl en bedenkt zero-waste patronen.  Wat een fantastisch levenswerk van haar en dan zijn de badpakken ook nog eens prachtig én helemaal betaalbaar.  Ik ben fan.  En Annabel is grote fan van zwemmen in zee :-).







































PS: zoals altijd is er niks gesponsord, alleen enthousiasme voor kleine ondernemingen die geloven en aantonen dat het anders kan.

vrijdag 11 mei 2018

OOGSNOEP















Jaarlijkse familieweekend aan zee.
#zee #zon #zand #strand #goedgezelschap #watmoeteenmensmeerhebben
#nieuwpoort #pier #beaufort2108 #kunst #golfbreker #slangsterren #vuurtoren
En ja, ik weet dat de voorlaatste foto dezelfde is als twee jaar geleden, maar ik kon het niet laten...

maandag 5 februari 2018

AVONDZOEN


Februari moet zowat de meest depressieve maand zijn: koud en donker, de kerstsfeer al lang vervlogen - al beginnen de dagen te lengen, en ruik je op momenten de lente, ze is toch nog ver weg.
Maar eigenlijk is deze februari fantastisch begonnen.
De eerste was een dag om in te kaderen.
En dat op een gewone doordeweekse donderdag.
Ook de dagen  die volgden was het niet moeilijk om dankbaar te zijn 's avonds,
voor het slapengaan.






































op stap met ons bureau in Brussel // plezier op de trein #altijdeenbeetjereizen // inspiratie opdoen bij POMPEI - MAD - Central for Contemporary Art - Christo #zoveelcultuuropwandelafstand // het waanzinnig mooie en fotogenieke gebouw van MAD mogen bezoeken met als bonus - nee kern: recuperatie, dankzij Rotor // lekker en gezellig tafelen in een authentiek kader // de zon die erdoor komt // Brusselse skyline bewonderen vanop de bovenste verdieping van het instrumentenmuseum // // thuiskomen en de kindjes afhalen bij schoolvriendjes, ze supergezellig samen zien zitten eten, zelf ook ineens gezellig blijven eten // ladies night met huisgemaakte limonade // gekke hoeden knutselen met de kinderen voor gekkehoedendag // samen een mooi cadeau kunnen geven aan mijn ouders en verwonderend genieten van elke hap // hartjes voor ons nichtje dat 4 wordt // uitslapen // een frisse neus halen met mijn nieuwe vriendin Victoria, waarmee ik naar het werk kan fietsen (nu ik wat tijd win omdat ik niet meer naar de crèche hoef) // het verzorgingskussen buitenzwieren #mijlpaaltochwel


Serie Avondzoen
't Is goed in 't eigen hert te kijken
nog even voor het slapengaan...
De voorbije weken ben ik dankbaar voor...

donderdag 25 januari 2018

GEDICHTENDAG









Zoals elk jaar tijd voor een beetje poëzie hier, op gedichtendag.
En laat dit jaar gedichtendag toevallig samenvallen met de verjaardag van mijn mama.
Mijn mama, die me toch wel de liefde voor taal en boeken en poëzie heeft meegegeven.
Mijn mama, die zo van de zee en water houdt (ook dat heeft ze meegegeven).
Mijn mama, die zo warm is, die een vuurtoren is.
(12) kom hier.
Jawel.  Voor ons uiteraard, en voor velen,
familie, vrienden, zielen en vluchtelingen in 't Stad,
waar Bart Moeyaert dit gedicht voor schreef.

Gelukkige verjaardag mama!


Bron gedicht: https://www.antwerpenboekenstad.be/stadsdichters/3/bart-moeyaert/gedichten/70/6-vuurtoren

maandag 1 januari 2018

HAPPY 2018







































Ik wens jullie een wonderbaar nieuw jaar!
Vol mooie momenten om nooit te vergeten...