 |
| Beauty = Function, Sagmeister & Walsch, biennale Venetië 2018 |
Ik hoef je niet te vertellen dat ik hou van schoonheid.
Het is zowat de basis van deze blog, ontroerd worden door schoonheid.
Maar je mag het niet te luid zeggen, hoor.
Het is zowat de basis van deze blog, ontroerd worden door schoonheid.
Maar je mag het niet te luid zeggen, hoor.
Schoonheid is taboe in de kunst en architectuur sinds de modernisten vonden dat “form follows function”.
Maar terug van weggeweest. (***hoera***)
Op de architectuurbiennale van Venetië was er één installatie die mijn hart deed zingen en die ik bleef onthouden. Ik zocht tevergeefs naar het filmpje online, omdat ik het zo graag nog eens wou zien én horen. Een klein stukje vind je hier.
Beauty = Function van Sagmeister & Walsch in het Oostenrijkse paviljoen resoneerde.
Omwille van de schoonheid ervan - voor alle zintuigen.
En omwille van de boodschap - die ik al lang zo aanvoel, maar nu heel mooi geformuleerd hoorde:
"Throughout most of the 20th and the 21st century, beauty in art, architecture & design had a bad reputation. In the 20th century conceptual functionalism went to such extremes that architects and designers wound up designing everything with a psychotic sameness that ironically failed to do the one thing it promised: to function. Using examples from architecture, urban planning, product design and graphics: the show demonstrates how beautiful things are not only more enjoyable, but work much better. Form does not just follow function, but in many cases it is the function."
Beauty = Function van Sagmeister & Walsch in het Oostenrijkse paviljoen resoneerde.
Omwille van de schoonheid ervan - voor alle zintuigen.
En omwille van de boodschap - die ik al lang zo aanvoel, maar nu heel mooi geformuleerd hoorde:
"Throughout most of the 20th and the 21st century, beauty in art, architecture & design had a bad reputation. In the 20th century conceptual functionalism went to such extremes that architects and designers wound up designing everything with a psychotic sameness that ironically failed to do the one thing it promised: to function. Using examples from architecture, urban planning, product design and graphics: the show demonstrates how beautiful things are not only more enjoyable, but work much better. Form does not just follow function, but in many cases it is the function."
“We waren zo bezig met functionaliteit, dat we uit het oog verloren voor wie we aan het ontwerpen waren: mensen”, stelt Sagmeister in Desk Magazine: “De mens zoekt verbinding met de wereld via emoties. Design zonder schoonheid mist emotie. We kunnen ons er niet mee vereenzelvigen. We kunnen er niet gelukkig in zijn.”
Het duurde tijdens mijn studies architectuur een tijdje om te ondervinden dat het onzin is, dat vorm zomaar volgt uit functie: je kunt iets functioneel ontwerpen (zo start ik altijd), maar dan moet je er toch nog een vorm aan geven. En dat komt niet gewoon vanzelf. De modernisten waren zelf heel formalistisch eigenlijk: white walls, fenêtres-en-longeurs,...
We worden blij van diversiteit in vorm en kleur en textuur, niet van functionele eenheidsworst. In een stad als Venetië is het niet moeilijk dit in te zien. Venetië is terug naar de stad van de toekomst: autoloos + de natuur erdoorheen vertakt + gevuld met schoonheid.
