Sinds vorige week kruip je lustig rond.
We dachten dat je dat ging overslaan, omdat je al zo snel was als paracommando, maar nee, het kan nog sneller.
En natuurlijk kan je vanop je knieën nog veel beter de living ontdekken.
Ook trek je je op aan de zetel en de salontafel.
Niks is nog veilig dus.
Sinds vrijdag ben je ook weer ziek.
Allé, zeg, even slecht weer en het begint weer.
Zucht.
Je was ook echt ellendig ziek lieve schat.
Zo zielig. Schreeuwen, huilen, en we konden je niet helpen, lieve schat.
Hart in duizend stukjes.
Deze morgen werd je terug al babbelend wakker in plaats van al schreeuwend.
En was je weer je vrolijke zelve.
Wel nog met megasnottebellen. Joepie, bellen blazen en dan opeten.
Dus hopelijk gaat het goed vandaag, met de babysit
en ben je morgen weer genezen.
Je bent nog steeds into het in-en uitladen van dozen en manden allerhande.
En ondertussen kan echt alles als doos dienen.
We vinden dus overal sporen van jou.
Blokjes in de handgreepholte van de stofzuiger.
Een onderbroek van mij in mijn handtas (??!!) -ja er stond een wasmand beneden op weg naar de wasmachine in de kelder.
Stukjes rijstkoek in mijn klasseurs in de kast.
Je doet me glimlachen, lieverd, zelfs als je er niet bent.
Je bent nog steeds into het in-en uitladen van dozen en manden allerhande.
En ondertussen kan echt alles als doos dienen.
We vinden dus overal sporen van jou.
Blokjes in de handgreepholte van de stofzuiger.
Een onderbroek van mij in mijn handtas (??!!) -ja er stond een wasmand beneden op weg naar de wasmachine in de kelder.
Stukjes rijstkoek in mijn klasseurs in de kast.
Je doet me glimlachen, lieverd, zelfs als je er niet bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten