Als "troostprijs" mochten alle finalisten van de MAAKBOOMwedstrijd deelnemen aan een workshop in de Mokkakapot. Troostprijs is echt een heel fout woord. Ik keek er enorm naar uit, eens wat tijd om te MAKEN en andere bloggers ontmoeten.
We logeerden dat weekend bij mijn ouders, dus ik kon man en kind met een gerust hart achterlaten en nam de trein richting Antwerpen. Dat was lang geleden.
Ik kwam veel te vroeg aan, maar zag langs spoor 6 een heel nieuwe glazen doos verschijnen, en in mijn ooghoek zag ik er nog net een mannetje de roltrap nemen, dus ik dacht: daar moet ik zijn.
Blij dat ik toch mijn fototoestel had meegezeuld.
Het eerste wat ik zag was dus een glazen doos:
En toen keek ik naar beneden:
En achterom:
Het centraal station in contrast met de achterzijde van de Zoo |
En verder dus een enorme ruimte als circulatie'hub' om op allerlei manieren over verschillende verdiepingen de toegang tot het station te organiseren.
Er was bijna niemand, dus het was net een speeltuin voor mij.
Het bleek trouwens de perfecte uitgang te zijn voor de richting waar ik heen moest.
Te voet naar Borgerhout door rustige straatjes, de stad die nog ontwaakt (zooo vroeg was het nu ook weer niet, maar op zaterdag komt alles wat trager op gang.)
Met de gedichtendag al in mijn hoofd, moest ik dit raam fotograferen:
Toen kwam ik aan in Mokkakapot en is me dat een gezellige bedoening daar! Mooi en creatief ingericht, met ruimte voor kindjes en een verhoogd podium gemaakt uit houten speelgoedblokjes!!
Van de workshop zelf heb ik bitter weinig foto's, ik was te druk bezig met mij te amuseren.
Maar bij Juffrouw Sanseveria kan u er wel vinden, alsook meer uitleg van wat we nu juist gedaan hebben.
Caroline had zelfs een kabel met lamp en al mee om te demonsreren hoe het resultaat er dan echt uitziet! |
Zoals zij al besloot: knutselen in groep is echt plezant. Ik kan iedereen zo'n maakdag aanbevelen!
Caroline is trouwens echt gemaakt om workshops te geven. Ze heeft een ontzettend aanstekelijk enthousiasme. Er kwamen twee jonge heren mee aan onze tafel zitten en al gauw lieten ze hun tas soep koud worden om mee te vouwen. Hou haar kalender dus maar in het oog.
Ik ging dus naar huis met een prachtige zelfgemaakte origami lampenkap uit een oude Franse landkaart. Correctie: ik ging naar mijn ouders hun huis met een prachtige zelfgemaakte origami lampenkap uit een oude Franse landkaart. Mijn mama vond ze ook heel leuk en zei: "Dat zou misschien mooi zijn in het kamertje voor de kleinkinderen" (dat ze helemaal aan het renoveren zijn). En ik: "Oh, ja!".
Nog zonder lamp, maar dus wél met Parijs erop. |
Voilà, en zo was ik ze al kwijt. Maar hier thuis komt er zeker ook nog één.
Een mens moet zichzelf af en toe een maakdag gunnen.
Mooie foto's Liesbeth! I
BeantwoordenVerwijderenIk had je al herkend bij juf Sanseveria! Niet goed genoeg verstopt! ;)
Mooi die lamp! Heel origineel!
Dju zeg, dat ik dat heb moeten missen. :-(
BeantwoordenVerwijderenja, jammer! wie weet ooit een volgende keer...
VerwijderenWauw! ziet eruit als een enorm toffe dag ;)
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk, zo'n dag op ontdekking. En dan ook nog eens met een mooie lamp naar huis.. uh.. :D