LIEFSTE AARON MAAND 31-32

Na een fijn afscheid (nog niet definitief, want in de zomervakantie mag je terug) in de crèche, is het dan eindelijk zover: naar school!

's Ochtends wandelen we samen naar daar en dan vind ik je al zo'n grote jongen!

Flink stappen, met je rugzakje, altijd al zingend.

Onderweg stop je voor vanalles, slakjes, bijen, bloemen, allemaal worden ze van dichtbij bewonderd. Je ontdekt ook de blaasbloemen.

En dan mijmer ik hoe fijn dat is, zo'n korte wandeling, die we elke dag gaan doen voor de komende 10 jaar en dat ik je zo zal zien groeien.

Want dan komen we op school en ben je nog zo klein...

De eerste schooldag ging heel goed, 's ochtends geen traantjes, niet bij Aaron en niet bij mama en papa.     Bij geen van je klasgenootjes trouwens.

's Avonds begon je te huilen toen ik je mij zag.  Moe. Doodmoe.

Maar je had een heel goede dag gehad, alleen op de speelplaats wat moeilijker.

Dinsdag ochtend ging ook nog goed, in de klas gaat alles goed, op de speelplaats kreeg je het moeilijk.  

Je was aan het huilen toen ik je kwam halen.

Woensdag ochtend ben je beginnen huilen zodra we op school aankwamen.  

Donderdag begon je te huilen zodra ik je kleren aandeed en de hele weg naar school... 

Niet meer al zingend gestapt, ik heb je moeten dragen. Aiai, dat wordt elke dag erger...  

Maar 's avonds komt er een breed lachend kind over de speelplaats naar mij gelopen en ik krijg een overweldigende knuffel.

Vrijdag ben je weer je vrolijke zelve.

Al bij al gaat het heel goed, mijn kleine grote jongen.

Je bent zelf heel veel bezig met klein en groot.

Op een ochtend ga je in je stoel staan en zegt: "ik ben groooooot".

Daarna kruip je af je stoel en gaat op de grond staan: "ik ben klein."

"Ikke grooote berg maken. Te klein. Kan niet. Kan niet grote berg maken."

Bij omi wijs je naar de tuinbergingskist op het terras en vraagt: "wat is dat?"

Omi antwoordt: "dat is een grote kist, he?!"

"Nee, dat is een kleine kist, dat is een grote kist" en je wijst naar de jacuzzi.

"Moet je pipi doen?"

"Nee, toch niet."

"Jawel, ik denk het wel. Ga maar een heel klein pipitje doen op het potje."

"Nee, een groooote pipi op het kleine potje."

"Cirkel tekenen". Dan haal je diep adem.  "Heeleeeele groooooote cirkel tekenen."

"Caminette. Groote caminette." (Camionette)

"Mama, kom we gaan naar de dierentuin. Naar de leeuw kijken. Raaaaa. En naar de zebra's."

zeg je zomaar op een ochtend.  Ongeveer een week nadat je 'nijntje naar de dierentuin' had gezien.

Je zegt het zo ontwapenend, dat ik zin heb om te zeggen, ja, doen we!

Maar we hebben al plannen, het moet twee weekjes wachten.
In de dierentuin mag je een visje geven aan een pinguin, maar verder - buiten de giraffen - interesseren de dieren je niet zo.  Je vind het vooral geweldig om alle paadjes af te lopen en overal op te klimmen.

Je arrageert de dingen wel, op charmante doch dwingeden wijze.

"Groote cirkel gemaakt.  Kijk mama.  En kleine cirkel" (met de treinsporen).

"Mama, mama, kom in de grote cirkel staan!"

Je kan ook heel erg van streek raken als dingen niet helemaal gaan zoals je zou willen.

Laatst was het huilen, huilen, huilen, omdat papa je melkje klaarmaakte in plaats van mama.

We gaan naar zee en je vind het zaaalig in het zand.
Graven, springen, rollen, rennen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan...

Zandengelen maken (zoals Nijntje in de sneeuw), in uitgegraven sleuven springen, zandkastelen kapot maken,...

Je hebt schrik van de wind.  En er is wel veel wind de laatste tijd.
Maar aan zee heb je er geen last van.  Het plezier is groter dan de schrik.

Sinds je naar school gaat ben je een beetje hyper en stouter (door de vermoeidheid?)
Je smost weer met je eten en gooit het op de grond.  Daar krijgen mama en papa grijs haar van.
Er wordt ook veel gegooid met andere dingen.
Je krijgt je treintje kapot.

Opnieuw een expert bedtijdrekken.  Ookal ben je zo moe.

Je vertelt niet veel over school, maar je zingt wel veel nieuwe liedjes.
Je taal gaat zelfs achteruit eerst (ook de vermoeidheid? de veelheid aan indrukken?).

Maar na een dikke maand heb je een klik gemaakt en kom je los op school.
Je begint ineens enorm te vertellen, je tetter staat niet stil.

Hele verhalen vertel je, over school, over alles wat je ziet op straat.

Je voelt je nu genoeg thuis op school om ook daar de kapoen uit te hangen.

Ook daar smos je ook met je eten, blijkbaar.  Bokes in je beker water doen.

"Nochtans kan hij wel heel mooi eten als hij wil", zegt de juf.  Ja, herkenbaar!

Je gooit ook andere kinderen hun torens om.  En met zand in de zandbak.

Da's niet tof he!

Je bent ons allemaal aan het testen.

De juf vertelde ook dat je heel goed in je spel zit.

Dat is ook heel herkenbaar en blijft gelukkig zo.

Je speelt nog steeds enorm met treinsporen.  Als het van jou afhing ging je niet slapen en speelde je de hele nacht door.  Je bouwt het liefste viaducten en als je palen op zijn, dan bouw je er met je houten blokken en als die op zijn, met de duplo. Je bouwt ook bruggen over je sporen met duplo.

Je blaast graag bellen en kan dat eigenlijk wel goed.  Je blaast geconcentreerd en gecontroleerd om hele grote bellen te maken!

Op het schoolfeest treedt je op als indiaantje en we proberen op voorhand wat te vissen. Dit komen we te weten: 'niet uit de kring hé!' En je buigt door je knieen en zegt' trommelen'.

We zijn erg benieuwd wat dat gaat geven,zo klein en moeten optreden voor zoveel volk, maar je doet dat keiflink!

Je bent nog af en toe jaloers op zusje (als ze bij mij zit, wil je ook bij mij op schoot en je imiteert haar zodat ik jou ook zou pakken.  Je klautert in de wandelwagen...

Maar je bent ook heel lief voor haar, brengt haar soms speelgoedjes.  En wil haar 's ochtends ook altijd mee gaan wakker maken.  Dat doe je lief en zachtjes. "Zusje, wakker worden"  

Zo zachtjes dat ze er niet wakker van wordt.

Op een keer is zusje aan het huilen en je loopt ernaar toe: "ikke zusje troosten".  Als ik aan het bedje kom, hoor ik je zeggen tegen haar "mama komt, mama komt".   (*** smelt)

Een andere keer als zusje weent, zeg je: "mama zusje nog melkje geven. En nog melkje, en nog melkje en dan genoeg."

Nog wat leukerds om af te sluiten:

 Je neemt zelf een tissue uit de doos en snuit zelf je neus!

Alleen steek je daarna de tissue terug in de doos.

"Mama, ventje tekene."

Ik teken dit:

"Nee, mama, das geen ventje, da's maja de bij!"  (?????)

Je bent heel nieuwsgierig en vraagt om de haverklap: "Mama / papa wat doe je nu?"

Er wordt hier nog steeds veel gedanst. 

Op een ochtend worden mama en zusje wakker door een feestje beneden: " Mama, mama, gedanst rond de tafel, veel muziek!"

Na 'in de gloria' zing je nu ook graag een ander verjaardagslied:

"Happy birthday to joe. In de wei staat een koe. En die koe zegt hallo papa."

Mijn kleine grote jongen, wat is het een plezier om samen met jou te groeien.