Je bent een danser.
Gelijk welk muziekje en je begint te bewegen.
Aan het ontbijt in je stoel heen en weer.
Op de grond rondjes draaien en met je handjes zwaaien.
Maar je hebt ook meer hedendaagse dansmoves voor ons in petto.
Zachtjes door je knietjes buigen en dan je bovenlichaam draaien en je armen zacht bewegen.
Je bent een drummer. Althans volgens je papa, maar dat is dan weer wat hij wil zien.
Maar het is waar dat je ook heel vaak mee tokkelt of slaat met de muziek.
Muziek. Het doet toch wat met een mens en het is zo mooi om te zien dat jij er ook zo van kan genieten.
Je bent een kleine circusartiest. Klimmen en klauteren en balanceren en ondersteboven hangen. Liefst nog met iets in je handen. Dan klim je op mijn schoot, gaat met een been op mijn benen staan en probeert terwijl nog je papfles leeg te drinken.
Naast mama het klimrek, moet de trap zowat je favoriete speelgoed zijn. Je kan het al goed, op je knieen de trap op, maar dat wil je niet. Je bent verbeten om de trap op en af te gaan als de grote mensen.
Je bent een imitator. Van dierengeluiden en woordjes die wij zeggen, die je leuk vindt, als daar zijn: knor knor, boem patat en "oooooh". Bij dat laatste trek je zo'n schattig mondje, dat we helemaal smelten (en dat weet je deksels goed). Wat is het leuk om het prille begin van praten mee te maken. We horen je graag bezig. Je hebt een mooie stem.
Je bent een wereldontdekker. Dat zei de verpleegster bij Kind & Gezin, toen je niet op mijn schoot wilde blijven zitten, maar meteen de (nieuwe) omgeving ging onderzoeken.
Je bent een schat, maar soms neemt het willetje de bovenhand en kan je heel eigenzinnig zijn.
Begin deze maand nam je 's avonds opeens je doekje en je wandelde naar de trap.
Als om te zeggen: ik ga slapen, mama en papa.
Handig zeg! Maar wel te mooi om waar te zijn.
Als we nu vragen "ga je slapen?", dan neem je je doekje en wandelt naar de trap.
Maar dan bedenk je je, en ga je nog de olifant halen.
En de haas.
En je aapje.
En je tuutje.
Of je bedenkt je midden op de trap, dat je toch weer liever naar beneden wil.
Dan ben je het toch aan het rekken om niet te moeten gaan slapen.
En protesteer je als we je op het verzorgingskussen leggen. Of in bed.
Gooi je je helemaal naar achter en kan mama je amper houden.
Je bent een schoon ventje.
Wat moeten we nog onthouden deze maand? Je hebt je eerste kiezen gekregen, bent een beetje ziek geweest, doet nu één lange dut in plaats van twee, en we zijn gaan uitwaaien in Zeeland, maar je hebt de zee alweer niet gezien.
Je viel in slaap in de buggy nog voor we aan het strand waren. Dat is iets met die zeelucht.
Maar onthou vooral: je bent een schat en we zien je doodgraag.
Voilà se, ineens ook wat foto's die kaderen in de actie van De Kinnekes Cloots.
Zo ziet de living er uit in het weekend.
Maar ik vind dit - echt waar - mooie foto's.
Schoonheid zit in imperfectie.
