FAIR WEAR FRIDAY + FAIR FASHION FEST

Tijd voor nog eens een fair wear friday post!

Vandaag draag ik:

* een gilet van Misericordia, gekocht bij Todayisagoodday.be.  Fair gemaakt in Peru.  Ik heb ze al een paar jaar, van toen ik net die winkel ontdekte en ik ben nog altijd zot van het pofschoudertje.

* een borstvoedingskleed in bruikleen van een vriendin.  Bruikleen dat lijkt me van dezelfde categorie als tweedehands en dus ok.

* een zwangerschapslegging die ik tweedehands kocht bij Young Dolphins in Leuven.  Ik koop er wel vaker kleren voor Aaron.  Een tip voor wie eens in de buurt is.

* nieuwe schoenen uit de solden van hippeschoentjes.be.  Ja, inderdaad, dat is een kinderwinkel.  Maar zoals Lies en Leen al zeiden is het verdorie soms moeilijk om mooie, elegante, platte én duurzame schoenen te vinden.  Ik hoef dan wel geen orthopedische schoenen te hebben, ik merk dat schoenen met een hak in de kast blijven staan.  Ik krijg er meestal zere voeten van, en ik wil op elk moment een (stads)wandeling kunnen maken, als ik daar zin in heb, dus koop ik enkel nog platte schoenen.  Voor Aaron koop ik schoenen bij bovenvermelde winkel en ik vond het zo oneerlijk dat er voor kinderen wél veel keuze is.  Maar nu in de solden zag ik dus een paar passeren "laatste maat 38".  AHA!  Waarom zou ik niet?  Ze zijn van Manuela De Juan en met de hand gemaakt in Spanje.

* Annabel, helemaal gekleed in geleende kleertjes en verstopt in een geleende draagdoek (Tricot Slen organic).

Vandaag zit dus wel goed!
Over faire kleding gesproken: zondag 1 maart is er het Fair Fashion Fest in het Miat in Gent.  Dat is een eerste festival over eerlijke mode.
U heeft het vast al zien verschijnen op andere blogs of in de standaard, maar ik wil jullie er ook graag nog even warm voor maken.

Doorlopend zijn er DIY TEXTIELWORKSHOPS. (Breng dus oude kleren mee om mee aan de slag te gaan!) Er is ook een MODESHOW met 'Hippe vintage en hedendaagse streetwear', maar vooral dus draagbare en eerlijke kleren waarmee u er toch niet "geitewollesok" uitziet (en dat is niet slecht bedoeld hé, maar sommige mensen lijken te denken dat eco en eerlijk gelijkstaat aan een bepaalde stijl en dat hoeft niet).
Er is ook een fairtrade VERWENMARKT, met ondermeer Goedvandoen en Meer dan Mooi, People Tree, Armed Angels, Think Twice, Chevalier des pieds enz...
En u kan gewoon ook wat bijleren over "schone kleren" bij de INFOSTANDS en INFOSESSIES van o.a. Netwerk Bewust Verbruiken en Wereldsolidariteit. 

Meer info vind je hier en hier.
Veel plezier!

SUIKERBONEN OF GEEN SUIKERBONEN

Waar ik bij Aaron al maanden op voorhand bezig was met het bedenken van geboortekaartje en kleuren en logo en de doopsuiker verpakt in gerecycleerde materialen, enz....,  ontbrak het me nu aan energie en inspiratie. (Sorry Annabel).

 Toen ik 36 weken was drong het tot me door dat we dit echt niet meer konden uitstellen.
Er werd beslist dat een groen blaadje het logo zou worden en omdat er niet veel tijd meer was zocht ik online naar ecologische doopsuiker.  Uiteindelijk kwam ik uit bij mooie doosjes in multiplex.
Maar ik wilde ook nog altijd papieren zakjes in blaadjesvorm naaien.  Dat zou ik dan doen als mijn moederschapsrust inging...  En toen was Annabel er.  Niks genaaid en zelfs de doosjes waren nog niet geleverd.  Maar ach, bij een thuisbevalling en bij een tweede kindje komt het bezoek toch later.
Na enkele dagen kwamen de doosjes aan, die mijn mama alvast vulde.
Ik naaide de zakjes pas na kerstmis, maar toch: eind goed, al goed.

Ik ben nogal voor traditie, maar suikerbonen vind ik eigenlijk niet lekker.  Bij Aaron hadden we dan geopteerd voor de kleine smartieversie en toen maakte ik ook AARdbeiencONfituur.  Die was vele malen populairder dan de suikerbonen, dus deze keer lieten we deze helemaal achterwege.  De doosjes werden gevuld met thee en de zakjes met Turks fruit.

Ziet u de paddenstoel en het blaadje in vilt links?  Die had ik getekend op de binnenzijde van het geboortekaartje, maar deze heb ik niet zelf genaaid.  We kregen ze van een vriendin, die zelf ook niet kan naaien, maar omdat ik zo van handgemaakt hou, heeft ze ze laten maken bij atelier marlies.
Samen met een prachtig fleecedekentje en tutterdoekje.
Is dat geen geweldig cadeau?

WASHI BOOM

Ik schreef onderstaande post op 23/10/2013.
Maar het lukte me nooit om de nodige foto's te nemen.
Nu heb ik dat eindelijk maar eens gedaan.  Voor Aaron hem helemaal afbreekt!


De kinderkamer is nog niet geschilderd.  Want in ons huisje is nog niks geschilderd.
De parketvloer ligt er trouwens ook nog niet in, enkel osb voorlopig, en nog geen deur en plafond, maar dat terzijde.

Maar onze Aaron verdiende ook wel wat muurversiering.

Dus nam ik zomaar opeens een rolletje tape en begon een boom te tapen op de muur.
Blij was ik!  Het werd leuk!  Maar na twee takken was mijn rolletje op.

Oh, nee.  Wat nu?

Het internet afspeuren naar nog zo'n rolletje, maar 't was van een eerder seizoen, dus nergens meer te  vinden.  Ik dacht eens heel goed na waar ik dat rolletje had gekocht en gokte dat het bij de papiermier was.

Ik stuurde ze een mailtje of ze toevallig nog zo'n rolletje hadden liggen.

Snel kreeg ik antwoord van Ellen dat ze op vakantie waren, maar dat ze dacht dat ze nog zo één had liggen in haar bakje voor eigen gebruik.  Ze zou iets laten weten als ze terug waren.

De volgende week kreeg ik dan een mailtje dat ze er inderdaad nog eentje had liggen, dat ik mocht hebben.  Hoe geweldig is dat?  Mijn reddende engel.

Eén extra rolletje bleek echt juist, juist gepast!

En daarmee is de boom nu eindelijk voltooid.
(En hij is dus ook al terug gesnoeid door Aaron.  "ikke plakke".   Vandaar die krulletjes boven de afgebroken takjes.)

Er logeren enkele uiltjes in.  Een stoffen exemplaar dat tante Lara meebracht uit Australië, een uitgeknipte uit inpakpapier en een print van mijn ingescande pyjama.  (Dat laatste uiltje is twee maand geleden ter ziele gegaan.  Aaron ligt niet graag stil op het verzorgingskussen.)
Ook op de boekenplank staan nog twee handgemaakte uiltjes die hij voor zijn geboorte kreeg.  Die blogde ik hier.  

Als ik dan toch aan het fotograferen was, nog enkele beelden van de rest van zijn kamertje.  De kleuren werden reeds bepaald toen we jaren geleden de showroom van Jaga binnengingen en op slag verliefd werden op de PLAY convectoren.
Het witte bedje kochten we tweedehands en opi schilderde enkele stijlen in het kleurschema.  We vonden wonderwel een commode van Bopita (mix & match) met dezelfde kleuren.  En zijn kleerkast is een antieke kast die in ons huis stond toen we het kochten (naast allerlei rommel dat voor het containerpark was.)  Opi (alweer) schuurde ze helemaal op, oliede ze en verfde de bloemetjes lichtblauw.  De handgrepen werden vervangen door leuke exemplaren van de kleine zebra.