#40dagenbloggen:
To veggie or not to veggie.
In tijden van Dagen Zonder Vlees weer een hot item.
Er wordt vanalles over geschreven in de kranten, zinnig & onzinnig.
Hier schrijf ik, hoe wij het zien ten huize Ontroerend Goed, op dit moment in ons leven.
Wij zijn 4/5 vegetarisch.
Wij eten nog vlees en vis, maar niet zo vaak.
Bij de eerste actie van Dagen Zonder Vlees, schreef ik me in.
Waarom?
Omdat het beter was voor het milieu.
En de actie was een schop onder de kont om het eindelijk eens te proberen: vegetarisch te koken.
En dan bedoel ik dus niet: vleesje vervangen door een burger. Dat is dan vegetarisch, maar erg gezond lijkt het me niet.
We werden halftijds vegetariër en voelden ons daar goed bij.
Want wat blijkt, ALWEER, zoals met alles dat beter is voor het milieu:
het is ook beter voor jezelf.
Mijn spijsvertering gaat alleszins veel beter sinds we overwegend veggie eten.
Toen kwam de eerste zwangerschap en raar maar waar, warme groenten vond ik vies.
Ik wilde vlees, vlees en spaghetti bolognèse.
Het voelde heel vreemd: je wil toch net gezond eten als je zwanger bent, maar goed, er werd terug meer vlees gegeten.
Met een baby in huis en terug gaan werken, werd het chaos. Dat gezond koken kwam er amper nog van... Met baby twee werd dat niet echt beter.
Een dik jaar geleden had ik daar genoeg van, en probeerden we een vegetarische bio-foodbox.
Wat een gemak: geen boodschappen doen!
En het leverde me heel veel leuke vegetarische recepten, die ik eigenlijk als "sjabloon" kan gebruiken, zoals Dorien het beschrijft.
Vorige zomer werden we eindelijk lid van het voedselteam. (dank u voor het zetje, Nele.)
Ik wilde het al heel lang, maar het eerste team in ons dorp was volzet, en toen waren er de babies en de bovenvermelde chaos.
En nu heb ik spijt dat we het niet eerder deden, want hoe heerlijk zijn de groentepakketten van het voedselteam? Echt, ik vind het een serieuze aanrader.
Je hoeft geen boodschappen te doen.
Enkel via de webwinkel bestellen en op vrijdagavond je groentjes (en fruit en kaas en hoevevlees en plantaardige boterhamspread en vers gebakken havermoutkoekjes en...) gaan afhalen in het buurthuis en dan bedenken wat je met alle ingrediënten die je nu in huis hebt, gaat maken.
Op de één of andere manier word ik daar ontzettend creatief van.
Ja, natuurlijk moet ik af en toe nog eens langs de natuurwinkel om wat dingen bij te kopen.
Maar echte boodschappen doe ik nog maar 1 keer per maand.
Mijn ventje is lovend over al het lekkers dat op tafel verschijnt.
"Heerlijk."
De zoon zegt het nu ook al af en toe. "Heerlijk, mama."
Met goede ingrediënten is dat eigenlijk niet moeilijk. Er zit ook steeds iets bij dat ik nog nooit gemaakt heb, dus dan moet je wel nieuwe recepten zoeken en proberen.
Eerst durfde ik mijn foodbox-abonnement niet helemaal opzeggen, uit schrik dat de kook-energie en inspiratie zou minderen, maar intussen zijn we nu toch al een half jaar goed bezig en heb ik het toch stop gezet.
Waarom zijn we dan niet volledig vegetarisch?
Welja, ten eerste eet ik heel graag vis en vlees, en vind ik dat dat wel mag, alleen met mate.
Dan probeer ik wel om vlees uit de supermarkt te vermijden (al gebeurt het nog wel eens) en zo veel mogelijk duurzaam vlees te kopen (hoevevlees via het voedselteam of bij een goede slager).
Het helpt volgens mij ook om het te blijven volhouden.
Dat we als we uit gaan eten of bij vrienden wel gewoon vlees of vis kunnen eten.
Ten tweede denk ik dat het voor de kinderen nodig is.
Ik zeg niet dat het onmogelijk is om kinderen vegetarisch op te voeden, maar ik zou me toch de hele tijd zorgen maken of ze wel alles binnen hebben wat ze nodig hebben (want groenten gaan er nu eenmaal niet altijd zo gemakkelijk in en noten, wel Annabel, die eet niet liever, maar Aaron moet er niet van weten. Behalve cashewnoten als ze gewokt zijn met sojasaus, dat eet ie dan weer wel.)
En jullie? Eten jullie (soms) veggie? En hoe doe je dat met je kinderen?
Hier ook zoiets. We eten af en toe bewust vlees. En dat proberen we dan zo veel mogelijk biologisch, duurzaam, lokaal te doen. Onze kinderen houden inderdaad ook nogal van vlees, ik denk ook echt omdat ze dat wel nodig hebben (als je er wat op let, voelen kinderen heel goed aan wat ze nodig hebben volgens mij). Gelukkig houden ze meestal ook wel van groenten - toch wel de hoofdmoot van wat hier op tafel komt. Om te zorgend dat ze eten wat ze moeten eten, bied ik regelmatig een Monkey Platter aan, zo'n bordje met vanalle hapjes. Ook stukjes vlees, ei, nootjes, kaas, maïskoekjes (naast groenten en fruit natuurlijk). Hun voorkeuren variëren. Dat sterkt me in de overtuiging dat ze zelf nemen wat ze nodig hebben.
BeantwoordenVerwijderenDaar ben ik ook van overtuigd; hoewel de oudste intussen uit zichzelf enkel nog chocola zou eten... ;-)
VerwijderenSinds 1 januari eten mijn man en ik veganistisch. De kids, 4 en 6 jaar, eten warm op school, dus we verplichten ze niet om mee te eten, wel om te proeven. In het weekend maken we meestal wel een stuk vlees of vis voor hen klaar, maar dat is meer uit gewoonte. Het is wel moeilijk om recepten te vinden op hun maat, want ze vinden niet alle groenten even lekker, of niet alle dressings en sauzen die toch anders smaken dna vroeger. Maar we doen gewoon voort, met vallen en opstaan
BeantwoordenVerwijderenJa, ik las het op je blog. Ik volgde een workshop veganistisch koken en ook probeerde ik al wel recepten. Ik kook sowieso met plantaardige olie en boter en room.
VerwijderenMaar de kaas laten, dat vind ik echt te moeilijk...
Je mag hier altijd lekkere receptjes posten hoor! Ik zal je heel dankbaar zijn. :-)
BeantwoordenVerwijderen