Eén van je favoriete spelletjes is verstoppertje.
Als er ook maar iets textiel in de buurt ligt (kleertjes, tetradoek, fleecedekentje,...), dan trek je dat over je hoofd.
Dan zeggen wij: "oh, waar is Aaron nu? Waar ben je naartoe?"
En dan trek je de stof weg met een triomfantelijk gezicht.
En dan wij: "Ah, daar ben je. Kiekeboe!!!"
En dan barst jij in lachen uit.
Heerlijk is dat.
Nog leuker is papa de kermisattractie. Ondersteboven hangen is het leukste wat er is!
Oh, en als we dingen naar je gooien. Dat vind je ook de max.
En de haardroger. Als ik mijn haren droog, dan word ik aangekeken met een breed lachend gezicht.
Je eet boterhammen ondertussen. En je eet ze heel graag.
Gewoon zo, zonder iets op. Het liefst grote stukken, zodat je ze stevig kan vastpakken en in twee plooien en dan het middelste eerst in je mond steken. En daarna de rest van de stukjes die dan nog in je beide handjes zitten, lekker mals maken met speeksel. En ze dan weer uit je mondje nemen en over de stoel uitsmeren. En wat dan nog overblijft, toch weer opeten.
Laatst zat je aan tafel toen papa thuiskwam. Hij parkeerde zijn fiets aan de voorgevel. Jij zag hem al door het raam en begon spontaan in je handjes te klappen.
Toen was dat nog met de vuistjes, maar ondertussen echt met je handjes.
Je doet ook "high five" en ook daar moet je hartelijk om lachen.
Je flappert ook nog steeds à volonté. Vol enthousiasme.
Dat flapperen doe je ook als je op je buikje ligt. (Liever vliegen dan kruipen?)
Maar uiteraard ga je daar niet van vooruit, en dat zorgt wel eens voor frustratie.
Nochtans gaat het steeds beter op je buikje, en doe je pogingen om je knieën onder je poep te steken.
Eergisterenavond lag je in de créche op je buikje, en was je een beetje verschoven op de vloer.
Gisteravond lag je in de crèche op je buikje, helemaal rechts tegen de muur.
Je was de breedte helemaal overgestoken, al schuivend, achteruit.
(De crèche zit in een rijhuisje net als dat van ons, dus "helemaal" is maar 4 meter, maar het is een begin hé!)
Benieuwd wat het vanavond zal zijn.
Het is ook weer groeispurtjestijd.
Vorige week was je wat vaker huilerig en mochten we weer niet uit je zicht verdwijnen, maar ondertussen ben je daar weer door.
Klaar om ons elke dag te verrassen.
Je leert heel veel bij op korte tijd en je gezichtje verandert elke dag.
Deze morgen stond er ook een wit streepje extra in je mondje. Daar komt tandje nr. 2.
Wat heb je morgen voor ons in petto?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten