LIEFSTE AARON MAAND 33-34 ***ZOMEREDITIE

Met het einde van het schooljaar komt ook een einde aan je test-kapoenfase en ben je weer je leutige zelve.  Je gaat terug naar de crèche en hebt er precies deugd van.  Super goedgezind.

En je blijft super goedgezind de hele zomer lang.
Wat een plezier is het toch om jou in huis te hebben.

"Mama, ik wil op de wolken staan.  Da's wel héél hoog, hè?"

Een paar dagen later vliegt er een vliegtuig over. "En nog één en nog één!!!!"

Ik zeg: "Ja, 't is vakantie, er zijn veel vliegtuigen.  Daar zitten allemaal mensen in die op vakantie gaan."

"Ik wil ook op vakantie. Ook eens op een vliegtuig stappen.  Dan kan ik wel boven de wolken."

(Een mens zou al spijt krijgen dat hij doorgaans niet doet aan vliegen o.w.v. milieuredenen).


"Mama, wat komt er uit Thomas?"
"Stoom"
"Nee! Wolken."

"Ik heb een witte vlinder gezien.  Daar, bij de wolken."

Je haalt een foto uit onze draaimolen en zegt: "zusje Annabel".

"Nee, dat ben jij."  Dat geloof je niet.
Het is moeilijk voor jou om in te beelden dat je ook een baby bent geweest.
En het helpt ook niet dat je zus twee druppels water is.
Ik stuurde eens een foto door naar je papa met de vraag: Aaron of Annabel?
Hij moest naar de datum van de foto gaan kijken om het antwoord te weten.

Papa is bezig met de regenput en voorbereidingen om het terras aan te leggen en heeft ergens een stukje aangevuld met gele zand.  Jij ziet dat: "Oh ik wil ook op het strand!"

Even later loop je in je blootje naar buiten, legt je doekje als was het een strandlaken op het zand en gaat erop zitten!

Hoe zeggen ze dat,  een kinderhand is gauw gevuld?

Alhoewel, je hebt ook ineens door dat dingen te koop zijn.

Op een babyborrel kreeg je een mega-grote ballon mee.  Na een paar dagen is die natuurlijk plat.

"Mama en papa een nieuwe kopen."

"Maar mama en papa weten niet waar ze dat moeten kopen." (Papa zoekt een flauw excuus)

"Aan de mensen vragen."  (En het pakt niet)

Ook héél vaak gehoord:

"Een trein met een knopje kopen."

"Nu niet hé".  Voeg je er al zelf aan toe.
Nee, nu niet.  Je mag dat vragen voor je verjaardag.
Bij elke kartonnen doos die bij ons thuis wordt geleverd (mama webwinkelt), hoop je dat er een trein in zit.
Misschien was dat wel wat ambitieus van ons, om in juli al te zeggen dat je dat mag vragen voor je verjaardag in oktober.  Maar hé, je moet toch leren dat je niet alles zomaar kan hebben.

Want je wordt ook bezitterig.  Alles is van jou:  "mij".
Delen is soms moeilijk.

Je hebt een doosje rozijntjes en ik vraag of ik er eentje mag.

"Nee, mij."

Papa: "Geef mama maar ééntje, dan maak je haar blij."

"Maar mama is blij."
Tja...

Je bent vertrokken met je loopfiets en ineens een echte snelheidsduivel!
Papa leert je dat je bij hellingen je voetjes gewoon omhoog kan doen en dat je dan vanzelf bolt.
Dat vind je geweldig leuk.  Een beetje té leuk, want zelfs bij hele steile hellingen, laat je je gewoon gaan, zonder te remmen.  Dat moest papa ook nog even leren, hé, remmen, met de voetjes.
Aan zee zien we een koppel met een kindje van ongeveer dezelfde leeftijd als jij, ook met een loopfiets.  Ze wandelen gewoon zij aan zij, de papa draagt allerlei strandgerief, het zoontje loop-fietst er rustig naast.
We kijken er met grote ogen naar.  Want zo gaat dat dus niet bij ons.
Mama draagt zusje in de draagdoek en de strandtas, want papa moet zijn handen vrij houden om achter je aan te crossen en op te vangen, indien nodig.  "Remmen!!!  Niet te snel!!! Kijken waar je rijdt!!".
Papa heeft een nieuwe personal trainer.
En mama loopt dus heel ver achter, want kan niet volgen met dat gezeul.
Ach, het geeft allemaal niets, we hebben een prachtige vakantie aan zee.
Mooi weer, de zeelucht, de zon, het zand tussen de tenen, zeer blije kindjes.
Je leeft je uit, rollebolt in het zand, loopt van een duin, springt, en gaat zelfs met mij in de zee!
Niet de heilige schrik van vorig jaar.
Ook je angst voor de wind wordt overwonnen, je speelt er zelfs mee, loopt mee en tegen de wind.
We zien hele groooooooote boten, en fascinerende vliegers.
We zien ook olifanten onderweg naar het strand, van het circus dat er zijn tenten heeft opgeslagen.
En windmolens, oh, jongen, wat ben jij een fan van windmolens, oude én nieuwe.

"Gij zijt een pateeke, gij."         (papa)

"Nee, ik ben een speelvogel."   (dat is wat papa anders altijd zegt)

Een pateeke, een speelvogel, een springkonijn, een snelheidsduivel op de fiets, een lachertje, 
een droom van een kind met het hoofd in de wolken.