SECRET SANTA

Het was voor mij de eerste keer dit jaar dat ik mee deed met Secret Santa.

Spannend.

Toen ik een mailtje in de virtuele bus kreeg met de naam van mijn 'slachtoffer', was de editie al geslaagd voor mij.  Ik kende kantrientje vanalles nog niet namelijk.  En ik vond het superleuk om heel haar blog door te struinen om haar beter te leren kennen.
Naast juf, mama van drie kindjes, verbouwer, creatieve naaister, juweelontwerpster eerste klas, bleek ze ook nog majorette (hoe cool is dat?) en imker.  Ok, van dat laatste was ik zeer onder de indruk.  Omdat het heel erg nodig is en nobel.  En omdat ik dat zelf dus totaal niet zou durven.  Ik heb het zo niet voor beestjes.  Allé, begrijp mij niet verkeerd, ik hou heel veel van beestjes, zolang ze op veilige afstand blijven.

De bijtjes waren dus blijven hangen, en dat vormde meteen het thema dat ik wou geven aan mijn pakjes.

De liefde voor honing en bijhorende thee hebben we wel gemeen, dus ik maakte etiketten voor op haar  eigen honingpotten.

De verbouwingen hebben we ook gemeen, dus ik maakte wat moedinsprekende labeltjes vast aan lekkere vruchtenthee.

En om het pakje compleet te maken, vond ik nog een leuk stofje met bijtjes bij Bambiblauw.

Oh, wat vond ik het leuk om dit te bedenken, samen te stellen en in te pakken.

En dan maar hopen dat ze er blij mee zou zijn...

'k Was al bijna vergeten dat ik ook nog een pakje ging krijgen.
Maar o, wat leuk toen er een pakje in de bus zat dat ik niet zelf besteld had.
(cadeaushoppen anno 2013: godzijdank voor de webshop.)

Het was een feest om uit te pakken, ik heb echt een zwak voor 'mooi ingepakt'.

links: het leuks dat ik mocht uitpakken - rechts: thee en etiketten in zelfgemaakte envelopjes en de bijenstof ingepakt

En in al die pakjes vond ik twee superschattige gehaakte poppetjes, een verwarmkussentje voor mijn handen met fluoroze paspel -  ideaal voor deze rozeliefhebbende koukleum, een houdertje voor zakdoeken - ideaal voor deze eeuwige snotneus, en nog 3 leuke lapjes stof.  Wat een verwennerij.

Dank je wel, Anka!

Ik ben zeer blij en wil bij deze ook nog Tess van harte bedanken voor de organisatie van dit hartverwarmende initiatief.

MAAKBOOM

Half november elk jaar hetzelfde liedje: "Wat krijgen we nog gedaan voor het bouwverlof?"
(idem half mei trouwens).
Aaaaaaaaaaaaaarghhhhhhhhhh.
De weken die volgen zijn van die aard dat je dat bouwverlof dan echt broodnodig hebt eens het zover is.

Terzelfdertijd lanceerden juffrouw Sanseveria en Caroline een leuke wedstrijd: de maakboom.
Meteen wilde ik meedoen.
Ik maak eigenlijk elk jaar een alternatieve kerstboom.  U zag er al eens één hier.

Met uitzondering dan van het eerste jaar dat we gingen samenwonen.
Toen wilde ik een echte kerstboom.  En omdat we op een loftachtige ruime zolder woonden, stuurde ik mijn ventje op pad met de woorden: "geen te kleine boom, hé, dat zie je hier niet staan."
Mijn wensen werden verhoord zowaar, ik kreeg een boom van 4 meter.
Die ik niet gevuld kreeg met mijn éne lampjeslinger en de paar ballen die ik nog had gevonden in de winkel (ik kwam tot de ontdekking dat december al véél te laat is voor de aanschaf van kerstversiering).
Ons appartement geurde zalig en de boom hield wonderwel zijn naalden.
Tot we hem moesten afbreken en terug buiten dragen.  Toen verloor hij al zijn naalden ineens.
Een jaar later vonden we er nog tussen de spleten van de oude parket.

Sindsdien gaan we voor de "maakboom".
Meestal iets snel, als het maar wat mooi is en gezellig licht geeft.
Dit jaar mocht het dus wat meer zijn.
De vraag was alleen: wanneer in godsnaam?

Dus ik ben blij dat ik u, op het nippertje, mijn maakboom kan presenteren:

Het idee was er snel, want mijn uitgangspunten waren simpel:
- iets eenvoudig, maar wel esthetisch
- iets compacts, tegen de muur, maar toch 3D
- iets met het karton van ons doucheglas dat toch hopeloos in de weg lag in de garage

En wat teken je als je een kerstboom tekent?  Driehoeken.  Ah, driehoeken, daar kon ik wel wat mee.
Een spel van geometrie, dat is nog hip ook, ik zie dagelijks op pinterest zo'n dingen passeren.

Ik begon met een klein papieren model te tekenen en te knippen, zo wat lukraak.  Dat vond ik echt leuk, en Aaron vond de vrijgekomen driehoekige witte papiertjes nog leuker.
Ik werd meteen blij van het resultaat.   (Ik ben ook rap content.)
Aangezien er niks werd afgemeten, waren de driehoeken niet mooi gelijk.  Maar dat vond ik net sympathiek. Schoonheid zit in imperfectie, zeg ik altijd.  En het is toch ook de bedoeling dat ie er handgemaakt uitziet en niet gelasercut in de fabriek.   Dus ik deed min of meer hetzelfde met het karton. (achteraf gezien, was dat nog niet zo'n slecht idee geweest: laten lasercutten).
En voila: ik ben opnieuw blij met het resultaat.

Hoewel er al lang een verdiende winnaar gekend is voor de wedstrijd, zou ik het toch leuk vinden als u voor mijn boompje zou supporteren met een hartje op pinterest.

Ik wens jullie van harte fijne feesten en veel inspiratie in 2014!

DOORKIJKILLUSIE

Stel je even voor: na een lange, stoffige trip door California kom je aan in een uithoek van Joshua Tree.  Als je hier de deur van je auto opendoet, en je ervaart de stilte van de woestijn, dan besef je voor het eerst dat je in een totaal andere plek bent aangekomen, dan waar je vandaan komt.

Het zijn de woorden van Phillip K Smith III, die op deze plek een kunstinstallatie maakte door op een 70 jaar oud stalletje, spiegelstrepen te bevestigen.  Hierdoor krijg je de illusie door het huisje te kunnen kijken.  De wanden lijken te verdwijnen in het woestijnlandschap.

Ik vind het geweldig dat je met zo'n relatief eenvoudige ingreep inderdaad een heel speciaal effect kan bekomen.  Zijn opzet lijkt me geslaagd.

Foto's door Steve King via dezeen.com

LIEFSTE AARON

Allerliefste knuffelbeer van me,


Je bent nu 13,5 maanden oud en je hebt weer enkele mijlpalen bereikt.

De grootste mijlpaal:  Je stapt!
En je besefte het zelf, wat een grote stap dat was.
Je oogjes blonken.

Met je verjaardag kreeg je een blokkenkar en dat was net op tijd.  Papa zette ze ineen, je trok je eraan op en weg was je.  Toen ook al blinkende oogjes en zo fier als een gieter.
Dat gezichtje is met geen woorden te beschrijven.
De kar ging wel sneller vooruit dan jij, dus moesten we een beetje rem spelen.

Maar niet voor lang, een week later ging het helemaal alleen.
Toen moesten we voor pechverhelping spelen, want het rechterachterwiel viel er steeds af!

En toen kon je ineens alleen staan.  Je oefende in de zetel en in ons bed.
Twee weken geleden zette je eigenlijk al eens één stapje, maar daarna ging je weer terug in kruipmodus.
Vorige donderdagavond was het opnieuw zover: enkele stapjes!
De evolutie is zo mooi om zien.
Maar je betrouwt onze vloer voor geen haar.
Zondagavond legden we een stuk tetra om de vloer te beschermen voor de levering van onze nieuwe wasmachine.  Je kroop er heen, ging erop staan en stapte daarop heen en weer.
In de kribbe heb je echt de klik gemaakt en naar verluid "kilometers" afgelegd.


Met allerheiligen ging je een weekendje logeren bij je omi & opi.
Ook een mijlpaal toch, zo voor het eerst elders gaan slapen, zonder mama en papa.
Je amuseerde je daar en …
We kregen een ander kind terug.
Een wijzer.
Eentje dat wijst naar wat hij wil hebben.  Handig.
En eentje dat slaapt 's nachts.
Waw!


Ik maakte ook gebruik van je weekendje weg om te stoppen met borstvoeding.
Een mijlpaal met een dubbel gevoel.
Een beetje met spijt in het hart, lieve schat.
Het kàn, borstvoeding & werken en ik wil het alleen maar aanmoedigen.
Maar eerlijk: het is niet evident.
Voltijds werken betekent in mijn geval toch te weinig hormonen voor een voldoende productie.   Dus veel inzet, extra kolven, in grote stress-periodes zelfs medicatie…  En nooit eens een nachtje slaap.
Eén of twee nachtvoedingen vind ik niet zo erg, maar met je vele ziek zijn en tandjes,… raakte ik echt uitgeput, er was nooit eens een nachtje respijt.
Stiekem had ik graag door gedaan tot je er zelf genoeg van had.
Anderzijds had ik een jaar geleden nooit durven dromen dat ik het zo lang zou volhouden.
Je bent gelukkig oud genoeg nu om gewoon volle melk te drinken.  En dat drink je ook graag.
Je slaapt meestal door en bent ondertussen 4 weken niet meer ziek geweest!!!
Dat is voor ons en ook voor jou veel leuker na enkele moeilijkere maanden.

Wel was je ineens verknocht aan je tuutje en je doekje.  Waar je ze vroeger enkel had om te gaan slapen, kon je ze nu ineens niet zonder.  Wat me even pijn deed, want waar was mijn immer vrolijk lachende en brabbelende jongen naartoe?  Beetje stil met die tuut in je mond.
Maar ondertussen gaat dat al weer beter.   Je kan meestal zonder, tenzij je moe bent, en dus horen we je weer volop babbelen. Paaa-pa.   Dada.
Echte woordjes zijn er nog niet.
Wel kan je heel duidelijk 'Ja!'  antwoorden, als we iets vragen.


Je bent een echte knuffelbeer geworden.  Soms ben je aan het spelen en dan kom je ineens je hoofdje tegen mijn schoot vlijen.  Op het bed of in de zetel gooi je je in de kussens en geniet je met volle teugen en brede lach van het gerollebol.  En wij genieten mee.

WISH

Zijn er woorden nodig, de foto's spreken voor zich?

WISH is het recente publieke kunstproject van de Cubaans-Amerikaanse artiest Jorge Rodriguez-Gerada.  Het toont het portret van een anoniem meisje uit Belfast, zo groot dat het enkel zichtbaar is vanop de hoogste punten in de stad of vanuit een vliegtuig.

Het project werd "getekend" met de hulp van vrijwilligers die wekenlang met aarde, zand en stenen (geen milieu-impact) in de weer waren.  Nadat de kunstenaar een jaar lang bezig was om met GPS-technologie 30.000 houten stokjes in de grond te steken om de tekening uit te zetten.  Volgens Rodriguez-Gerada vormt het werken op dergelijke grote schaal een persoonlijke uitdaging, maar ook een manier om aandacht te vragen voor belangrijke sociale problemen.

Het lachende gezicht drukt hoop voor de toekomst uit, maar vraagt ook om vrede en misschien een beetje hulp van bovenaf...

RECYKLEEDJE VOOR MISS K

Nog 8 nichtjes slapen en dan komen…


Nee, niet Sint & Piet, da's nog een dag langer wachten.
Wel Miss K, zijnde ons nichtje en M., ofte mijn schoonzus & meter van Aaron.
From down under!  Twee weken later komt de schoonbroer hun vervoegen.

Vier jaar geleden vertrokken ze richting zonnigere oorden en we zagen ze nog even terug 2,5 jaar geleden.  Nichtje was toen 8 maanden oud, en nu is ze 3 jaar!
En zij hebben Aaron nog nooit in levende lijve ontmoet.
Spannend zeg.


Twee maand geleden maakte ik voor haar verjaardag een kleedje.
Een simpele "pillowcase dress".  Inspiratie genoeg daarvoor op pinterest.
Ik gebruikte daarvoor geen kussensloop, maar wel een leuk T-shirt dat ik vond in de tweedehandswinkel.
Met een bandje uit gevlochten T-shirt lint, dat vond ik zo mooi bij haar.

Toch niet heel evident, de eerste keer naaien voor een meisje, zonder te kunnen passen.
Ze is lang en smal (zoals Aaron), dus ik keek toch even naar een kleedpatroontje in de knippie in haar maat.   Dat kwam qua lengte en breedte redelijk overeenkwam met hetgeen ik aan het tekenen was en dus maakte ik het nog wat langer.
Toch leek het mij breed en kort toen het klaar was - maar dat blijkt gewoon zo te zijn bij kleinemeisjeskleren.

Ik flockte er een Nijntje op, want ze is werkelijk dol op konijnen, en dan vooral haar lievelingsknuffel Kijn.

Pakje verturen en spannend wachten of ze het leuk zou vinden en of het zou passen…
Het is nog te groot, maar hé, de zomer in Sidney moet nog beginnen en het model zit wel goed.  OEF!

GERECYKLEERDE HAREMBROEK

Ons ventje had nog nieuwe broeken nodig en vermits mijn ventje ons ventje zijn harembroeken de tofste broeken vindt die hij heeft,  maakte ik er zo nog één.
Een winterversie, gemaakt uit een dikke ribfluweel grote rok uit de tweedehandswinkel.
Opnieuw volgens haar patroon, min of meer, want ik had geen rechthoek om van te vertrekken.

Het resultaat vind mijn ventje eerder een broek voor zwarte piet…
Wel ja, dat is dan juist gepast qua timing.
Over timing gesproken... ook net op tijd klaar voor de "recykleren 3.0" editie van Boomie blogt.

FAIR TRADE GESCHENKENKETTING *UITSLAG GIVE-AWAY*

Bedankt voor de leuke reacties op dit initiatief!
En dan werd de ouderwetse onschuldige-hand-methode nog eens bovengehaald, om 3 gelukkigen te loten.

Eerst werd er duchtig in het potteke geroerd, en toen tadaaaaaaaa:

Als jullie even je adres kunnen mailen naar ontroerendgoed.liesbeth@gmail.com, dan komt een fair-trade geschenkje jullie richting uit!

OZOROZE TOILE CIREE

Toile cirée.
Ik vind dat zo'n mooi woord.
Allé, twee woorden.
Ik won een half metertje prachtige toile cirée bij Oon, in februari.

Ik ging er vrij snel mee aan de slag.  Hoewel tijd -of beter: het gebrek eraan- de grootste moeilijkheidsgraad is, ten huize onTroerend goed,  om te leren naaien.

Ik wilde er een slab mee maken, voor onze kleine grote zeveraar, en dus wilde ik per se badstof tegen de andere kant en dan een bias errond.
Maar dat was weer wat optimistisch voor deze beginner:  voor het eerst met toile cirée werken, en voor het eerst met bias en dan dus nog de badstof erbij.  
Eigenlijk was het redelijk gelukt, buiten op één plaats, waar de badstof verschoven was t.o.v. de toile.  Alles lostornen en opnieuw.  En opnieuw hetzelfde probleem.  Dan maar laten liggen...

Tot vorig weekend.  Ik dacht ineens: ik naai er een mooie hoes van voor mijn naaimachine.
Daarvoor had ik nog net gepast stof over.  Hoera!
En dat was wél een projectje voor een beginner.
Ik las ondertussen ook ergens dat je plakband over je naaivoetje moet plakken, zodat de toile beter glijdt.  Dat hielp (een beetje).

Zo, nu kan ze op tafel blijven staan.   Dat oude machien is ineens een blikvanger geworden.
Bedankt nog, Lies!

GEEF EENS EEN FAIR CADEAUTJE *GIVE-AWAY*

Tijdens de FAIR TRADE WEEK viel er een mailtje in mijn inbox van Jo Vandebergh, ceo van Ertzberg:


Beste, 

Het is weer Fair Trade-week en Fair Trade Leuven zet een unieke actie op het getouw! Schepen Denise Vandevoort lanceerde een Fair Trade-geschenkenketting. Ze gaf een product van eerlijke handel cadeau aan drie andere ‘bekende Leuvenaars’: Katlijn Malfliet (vicerector KULeuven), Sahim Omar Kalifa (internationaal bekroond filmmaker) en mezelf. Ze vroeg ons alle drie om dat gebaar te herhalen. Zo beginnen we met een ketting die niet alleen steeds langer, maar ook almaar breder moet worden. Met ons vieren roepen we dus alle Leuvenaars op om mee te doen!


 "Graag!", antwoordde ik.  En kreeg wat later reactie dat ik een fles Chileense bio fairtrade wijn mocht komen halen in hun  kantoor.   (Indrukwekkend, dat kantoor!)
Zondagmiddag deden we deel 2 van Aaron zijn verjaardagsfeest en daarna werd de fles wijn gekraakt en gesmaakt bij een kaasschotel.

Dank u wel, meneer Vandebergh!

En joepie, nu is het mijnen toer om 3 fair-trade geschenken weg te geven.
Ik ging eens snuisteren in de wereldwinkel, gelukkig bij ons om de hoek, naar geschenken die ik per post kon opsturen:

1.  Twee prachtige lange kaarten met wereldse envelop.

2.  Een keischattig mini-blikken doosje met wereldkaart (dat uitnodigt om een inimini verrassing in te steken)

3.  Een prachtige Vietnamese boeklegger.  Komt allicht van pas, zo na de boekenbeurs, op deze donkere avonden in de zetel.

Ik doe er graag een mengeling van mijn favoriete fairtrade theezakjes bij, want die zijn toch zo heerlijk.  Te drinken met wat fairtrade honing.  Een aanrader, zeker nu.   Die honing gaat er zo door bij ons!   De grooooooote potten.  (In die mate dat ik de potten aan het sparen ben om toch eindelijk eens allemaal assorti voorraadpotten te hebben.  Wie weet komt dat later nog wel terecht op deze blog.)

Als ik daar dan toch was, kocht ik ineens mijn gebruikelijke voorraad: thee dus en honing, rijst, pindakaas, chocolade hagelslag, chocolade, kokosmelk, blik ananas, noten, peperbollen, …
U snapt het al, ik ben fan van de wereldwinkel.
En wil bij deze u ook aansteken.


Wat is nu de bedoeling?
Gewoon reageren hieronder en misschien komt een geschenk jouw richting uit!
Enige voorwaarde is dus dat je zelf ook 3 fair-trade geschenken wil geven.
Dat hoeft niet via een blog te zijn hé, kan ook gewoon aan je moeder, je buurman, je collega,…
Dat kan zomaar zijn, of voor Sinterklaas, of Kerstmis,...

Op 20 november worden er 3 gelukkigen uitgeloot.
Als je een voorkeur hebt voor een bepaald geschenkje, dan schrijf je dat er maar bij.
Veel geluk!

VROUWENDAG

Ik wens iedereen een vrolijke vrouwendag!

Jullie zijn allemaal ABSOLUTELY FABULOUS!

OOGSNOEP >>> KLEUR VAN DE MAAND

De mier en de leeuw startte pas een nieuw project: "de kleur van de maand".
Kleur van de maand november = GEEL.
(grappig, ik had nog maar net een geel project gepost)

Ik doe graag mee!
Ik dook even in mijn archief en vond verbazend veel geel.


In order of appearance:

Architectuurbiennale van Venetië 2010
Leegstaande loods - Vaartkom op zondag 2013
Architectuurbiennale van Venetië 2010
Leegstaande loods - Vaartkom op zondag 2013
Werf Balk van Beel -  Vaartkom op zondag 2013
Bretagne 2010
Antwerpen in de buurt van Het Eilandje 2012
Aaron in de tub op vakantie 2013

WAT VROLIJK GEEL? JA, GRAAG

VANDAAG kan wel wat licht en kleur gebruiken.

Alle foto's van (fos)

Hoe groot zou je glimlach zijn als je dit passeert op straat?

Lichtinstallatie door (FOS)