MAAKBOOM

Half november elk jaar hetzelfde liedje: "Wat krijgen we nog gedaan voor het bouwverlof?"
(idem half mei trouwens).
Aaaaaaaaaaaaaarghhhhhhhhhh.
De weken die volgen zijn van die aard dat je dat bouwverlof dan echt broodnodig hebt eens het zover is.

Terzelfdertijd lanceerden juffrouw Sanseveria en Caroline een leuke wedstrijd: de maakboom.
Meteen wilde ik meedoen.
Ik maak eigenlijk elk jaar een alternatieve kerstboom.  U zag er al eens één hier.

Met uitzondering dan van het eerste jaar dat we gingen samenwonen.
Toen wilde ik een echte kerstboom.  En omdat we op een loftachtige ruime zolder woonden, stuurde ik mijn ventje op pad met de woorden: "geen te kleine boom, hé, dat zie je hier niet staan."
Mijn wensen werden verhoord zowaar, ik kreeg een boom van 4 meter.
Die ik niet gevuld kreeg met mijn éne lampjeslinger en de paar ballen die ik nog had gevonden in de winkel (ik kwam tot de ontdekking dat december al véél te laat is voor de aanschaf van kerstversiering).
Ons appartement geurde zalig en de boom hield wonderwel zijn naalden.
Tot we hem moesten afbreken en terug buiten dragen.  Toen verloor hij al zijn naalden ineens.
Een jaar later vonden we er nog tussen de spleten van de oude parket.

Sindsdien gaan we voor de "maakboom".
Meestal iets snel, als het maar wat mooi is en gezellig licht geeft.
Dit jaar mocht het dus wat meer zijn.
De vraag was alleen: wanneer in godsnaam?

Dus ik ben blij dat ik u, op het nippertje, mijn maakboom kan presenteren:

Het idee was er snel, want mijn uitgangspunten waren simpel:
- iets eenvoudig, maar wel esthetisch
- iets compacts, tegen de muur, maar toch 3D
- iets met het karton van ons doucheglas dat toch hopeloos in de weg lag in de garage

En wat teken je als je een kerstboom tekent?  Driehoeken.  Ah, driehoeken, daar kon ik wel wat mee.
Een spel van geometrie, dat is nog hip ook, ik zie dagelijks op pinterest zo'n dingen passeren.

Ik begon met een klein papieren model te tekenen en te knippen, zo wat lukraak.  Dat vond ik echt leuk, en Aaron vond de vrijgekomen driehoekige witte papiertjes nog leuker.
Ik werd meteen blij van het resultaat.   (Ik ben ook rap content.)
Aangezien er niks werd afgemeten, waren de driehoeken niet mooi gelijk.  Maar dat vond ik net sympathiek. Schoonheid zit in imperfectie, zeg ik altijd.  En het is toch ook de bedoeling dat ie er handgemaakt uitziet en niet gelasercut in de fabriek.   Dus ik deed min of meer hetzelfde met het karton. (achteraf gezien, was dat nog niet zo'n slecht idee geweest: laten lasercutten).
En voila: ik ben opnieuw blij met het resultaat.

Hoewel er al lang een verdiende winnaar gekend is voor de wedstrijd, zou ik het toch leuk vinden als u voor mijn boompje zou supporteren met een hartje op pinterest.

Ik wens jullie van harte fijne feesten en veel inspiratie in 2014!