donderdag 13 juni 2013

ZERO PLASTIC WEEK IN DE KEUKEN

Via de facebookpagina van Zero Plastic Week vond ik deze 10 tips om plastiek uit de keuken te bannen.

1.  Bewaar je eten in glazen of metalen potten
Hmmm, hier scoor ik al niet zo goed.  Maar ik ben eraan aan het werken:
Ik ben de lege honingpotten van Oxfam aan het bijhouden om deze om te toveren in voorraardpotten.
Glas én hergebruik.  Ha!
















Verder heb ik heel veel plastieken potjes.  Maar ze zijn ook niet gekocht.  We krijgen ze bij de afhaalchinees.  In plaats van ze weg te gooien, zijn het mijn standaard diepvriespotjes geworden.  Handig stapelbaar en zo.  Toch beter ze te herbruiken, dan weg te gooien, niet?
Nog beter zou zijn, om ze mee te nemen naar de chinees de volgende keer.  Zodat we er niet wéér bij krijgen.  Zou ik dat durven?

2.  Geen zakjes meer!
Ik heb deze schoonheid altijd in mijn "sjakosj" zitten en een prachtige opvouwbare roos in mijn werktas, en deze ietwat mannelijkere versie kocht ik ooit voor mijn echtgenoot.
Ze zijn natuurlijk ook van plastiek gemaakt (polyester, dat valt onder plastiek, lijkt mij?).
In de toekomst kunnen we ze best zelf naaien.
We gebruiken ook heel vak de zak van de Bolle Buik die we kregen voor de thuisbevalling.  Zo'n goeie ouderwetse, stevige linnen met houten handvat.
En toch laat ik mij soms nog vangen in de winkel -dat ze 't al in een zakje hebben gestoken, nog voor ik mijn mond kon opendoen.

















3.  Kies voor herbruikbaar.
Deze vind ik een gemakkelijke.  Hier geen aluminiumfolie of huishoudfolie en ook geen plastieken vorkskes enzo.  De bokes gaan altijd in een lunchskin of boc 'n roll en als er bestek nodig is, neem ik gewoon mijn normale bestek mee.  Dat gaat toch ook en dat snijdt tenminste echt.
(en nee, ik word niet gesponsord door kudzu, het is gewoon mijn favoriete eco-supermarkt, zeg maar)

4.  Geen plastieken keukengerei.
Voor het overgrote deel ook geen enkel probleem.
Ik ben een fan van hout, voor alles: architectuur, meubilair, en dus ook in de keuken.
Bamboo spatels, een houten snijplank,...
Maar één ding mankeer ik nog in mijn keuken en dat zijn deftige scheplepels.  Gewoon simpele scheplepels, in inox, liefst mat, zoals de rest van mijn bestek.  Dat lijkt zo evident, maar geloof mij, dat is het niet.
Van pure miserie kocht ik enkele jaren geleden toch een plastieken in de hema.  Maar wel maar één, ik weiger om er meer te kopen.  Als er iemand weet waar ik dat kan vinden...

















5.  Geen klaargemaakt eten, want dat betekent sowieso plastiek verpakkingen.
Ik ben geen fan van klaargemaakt eten, gewoon al omwille van de smaak.
Maar het gebeurt toch af en toe, hoor.  (Bij wie niet?)
En toen ik na de komst van Aaron weer ging werken, gebeurde het wel vaker. (Dat is een understatement.)
Sinds een paar weken maak ik terug een weekmenu en lukt het weer om lekker zelf te koken.
Mits af en toe de chinees of een maaltijd via het geweldige initiatief "Thuisafgehaald".
En daarbij is het normaal om je eigen potjes mee te nemen om te laten vullen.  Zie dat het kan!

6.  Vergeet flessenwater.
Ja, duh-uh.  Deze vind ik ook een makkelijke.
Dat doen we al lang, hoor.  (Veel mensen, denk ik). Thuis en op het werk.
Niet alleen een besparing op plastiek, maar ook op transport.
Ik stel me al die camions met kilo's flessen water voor, in de file, brandstof verbruiken en vuiligheid uitstoten, terwijl dat gewoon uit de kraan komt.

Maar voor andere dranken (die weliswaar niet vaak gedronken worden hier, maar toch)  beken ik schuld.
Net omdat we dat meestal maar voor één glaasje doen of als er bezoek komt, koop ik kleine flesjes agrum of tonic en pompelmoessap (voor pomtonic).  Daar moet ik toch maar eens een alternatief voor zoeken.

En dan is er Aaron.  Voor babies raden ze flessenwater aan, 't is zelfs nog niet gelijk het welke.  Gelukkig krijgt hij nog meestal borstvoeding, maar het gebeurt al eens dat hij wat poedermelk krijgt, of gewoon water.
En daarvoor hebben we dus flessen.  Zou dat nu echt zo belangrijk zijn?

7.  Neem je eigen zakjes mee naar de groetenwinkel.  Check.

8.  Koop afwasmachinetabletjes in een kartonnen doos.  Check.
Maar die tabletjes zelf zitten wel in een plastiekje.
Ecover lijkt zich daarvan bewust dat dat niet ideaal is, want bij verpakkingsinfo melden ze: "Doos uit 95% gerecycleerd karton. Plastic verpakkingen uit polypropyleen en recycleerbaar mits de nodige voorzieningen. (De verpakking beschermt het tablet tegen beschadiging door vocht.)".

9.  Maak je eigen afwasmiddel.
Dat zou ik graag eens proberen.  Echt waar.
Maar eerlijk: ik denk dat het pinnen wordt op het pinterestbord en dat de uitvoering nog lang op zich zal laten wachten.  Tot ik fulltime huismoeder wordt (nooit //zeg nooit nooit) of op pensioen ga (op mijn -tegen dan- 75ste).

10.  Weg met de anti-aanbaklaag.
Ik heb Greenpan-pannen.  Mag dat wel?  Ze noemen het zelf toch gezonde en ecologische antikleeftechnologie.
Sowieso heb ik er genoeg en kunnen ze hopelijk nog een hele tijd mee.

















Tot zover de keuken zelf.  Dat viel nog mee.  Maar nu moet ik een boodschappenlijstje maken...

3 opmerkingen:

  1. Oeioeioei wat scoor ik slecht! Werk aan de winkel! :(

    BeantwoordenVerwijderen
  2. God bezig, babys mogen water uit de kraan drinken, hoeft zelfs niet gekookt te worden omdat het voldoet aan de eisen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb een ganse lade vol glazen potten. Bijna alles wordt in potten bewaard, zowel noten en peulvruchten als zelfgemaakte smeersels. Alleen jammer dat glas niet geschikt is voor de diepvriezer...

    Een inox scheplepel, daar zoek ik ook al jaren naar. Nu ja, zeer passief zoeken welteverstaan :-) Ik kijk af en toe in tweedehandswinkels bij het bestek. Ik heb wel een kleine scheplepel, eerder voor saus, want voor soep moet je daarmee 10 keer scheppen... Maar goed, het lukt natuurlijk wel :-)

    BeantwoordenVerwijderen