LIEFSTE ANNABEL WEEK 1-2-3

Liefste Annabel,

Je bent zo klein, maar dapper.  Meteen drink je heel goed aan de borst. Grote slokken en je valt niet in slaap.

Je komt goed bij, dus je mag gewoon thuis bij ons blijven. (Ik vond dat evident, stond er niet bij stil, maar we kregen die vraag wel van anderen en ja, 2,5 kg blijkt wel de grens voor couveuse.)

Wel moeten we je temperatuur goed in 't oog houden.  Het valt op dat deze daalt als je in je wiegje slaapt en meteen weer omhoog gaat als je bij mij bent.  Tussen de borsten is couveusetemperatuur, aldus de vroedvrouw.  Dan hou ik je maar vaak bij mij.

De kraamhulp stelt ook voor om twee bodykes aan te doen, en dat helpt ook.

En op die manier verzuip je iets minder in je kleertjes.  Omi kon het niet laten om voor jou toch nog hele kleine kleertjes (maat 46) te gaan kopen. "Dat kleine dutske, daar moet ik toch iets voor doen".

Je bent een kreunertje.  Echt, Walter Grootaers is er niks tegen.  De hele tijd maak je kreunende geluidjes. Vaak ook in je slaap.  Behalve dan als je slaapt op papa's of mama's buik.  Dan ben je echt ver weg en helemaal stil.

Je kan zo schattige tootjes trekken.  Je oefent alvast een lach met je ogen toe, een grote grijns als je een borst aangeboden krijgt of na een voeding, content dat je buikje vol is.

Als je oogjes open gaan, kijk je verwonderd en maakt je mondje een Oh.
Oh, Annabel, ik hoop dat je altijd zo met verwondering naar de wereld mag blijven kijken.

En oh, Annabel, wat ben je mooi.

Je naam betekent schoonheid en genade.
Lieverd, je mama probeert in het leven de schoonheid te zien.  Te vinden.  Te creëren.
In een zonovergoten herfstdag zoals de dag dat je geboren bent, het ruisen van de zee, architectuur, in de mensen rondom ons,...
Ik hoop dat jij dat ook mag kunnen.

En dat je 'genadig' mag zijn - vergeef me even het ouderwetse woord.  Voor anderen, maar ook voor jezelf.

Het hoeft allemaal niet perfect te zijn en mensen maken soms fouten.  Daar kan je alleen maar uit leren.

Schoonheid zit in imperfectie.