Maar dinsdag word je weer erg onrustig en we weten weer niet waarom.
We dachten dat we onze draai gevonden hadden, en nu verander je de spelregels.
Dat geeft niet, we hebben zo'n vermoeden dat dat nog vaker zo zal zijn.
Je wil niet graag gaan slapen, dus voed ik je liggend 's nachts en laat je bij mij in bed slapen.
Dan word ik wakker met een lamme arm, omdat die rond jou ligt en ik me niet durf te bewegen.
We gaan ook voor het eerst wandelen. Niet ver, want het is slecht weer. Gewoon tot aan de postbus en terug. Zo versturen we eindelijk je geboortekaartjes.
Op woensdag nemen je voor het eerst mee in de auto. Naar de huisarts voor onderzoek.
Je krijgt alweer 10 op 10 en bent wel heel voorbeeldig in de maxi cosi en bij de dokter.
We maken nog een wandeling, deze keer met jou in de draagdoek en we gaan ook een eerste keer naar het centrum, naar Doekjes en Broekjes, waar we verschillende geschenken van je geboortelijst mogen ophalen.
Dat zijn veel dingen voor het eerst. Spannend, alles is nieuw, voor jou en voor ons.
Het eerste bezoek komt ook langs. Heel plezant, maar ook erg vermoeiend.
Op vrijdag komen je omi en je overgrootmoeder ons helpen en in de namiddag komen moeke en Lara terug uit Australië, van een bezoek aan je nichtje Kaat. Vake gaat hen afhalen op de luchthaven en dan komen ze recht naar hier. Wat zijn ze blij jou in het echt te zien en in hun armen te houden.
En iedereen is het erover eens: je bent een zeer mooi ventje!
De eerste zaterdag dacht ik plots: kijk nu, je hoofd is gegroeid!
Deze week denk ik dat elke dag.
Je hoofdje 'ontplooit', zoals de kraamhulp zegt en ook je handjes en billetjes worden ronder.
Ongelooflijk hoe snel dat gaat.
Heerlijk, de voetjes. En ik ben dus ver achter met het lezen van jouw blog - leuk om in te halen, op deze koude dag :)
BeantwoordenVerwijderenLove it. Dat 'alles voor het eerst' de eerste weken, dat is zo bijzonder! En die lamme armen zijn herkenbaar! ;-)
BeantwoordenVerwijderen