Dus maandagmorgen gaan we toch maar naar de dokter.
We zijn niet de enigen, we moeten een hele poos wachten, maar je bent echt heel braaf.
Ook bij de dokter heel flink. Alles wordt gecheckt en eigenlijk gaat het heel goed met je (stevige hartslag en ademhaling), alleen hoort ze veel gewoel in je darmen. Een virale infectie. Die moet je gewoon zelf overwinnen, jongen.
En de volgende dag mag je alweer naar de crèche, dan kan ik terug gaan werken.
De volgende dag valt de sneeuw wel met bakken uit de lucht, dus we wachten tot na de ochtendspits om erdoor te rijden. En de dag daarna zet ik de auto aan de kant, omdat de weg spiegelglad is en breng je te voet. Daarna neem ik de bus, dus ben ik pas om 11 uur op het werk.
Je stoelgang is terug ok, en je hebt weer goed geslapen, dus je bent weer helemaal genezen.
Maar donderdagmorgen heb je ineens koorts, voor het eerst. Wat nu weer?
Je papa is ook ziek - een bronchitis en een oorontsteking, dus je kleine lijfje wordt nogal gebombardeerd met microben.
Ik bel de dokter, maar zolang je geen andere symptomen vertoont, kan ze ook weinig zeggen, dus wachten we af. En blijf ik weer thuis bij jou.
Ik regel wel een cm-oppas voor vrijdag, zodat jij rustig thuis kunt uitzieken.
Je bent beter en dat vertaalt zich in groooooote honger. De hele diepvriesvoorraad moedermelk gaat eraan.
Héhé, wat een soep.
Maar we zijn de week doorgeploeterd en in het weekend ben je weer beter, en zijn wij erg opgelucht.
Wat een heerlijk pakje heeft hij aan op de foto!
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is het niks 'ernstigs', maar hem zo ziekjes zien is natuurlijk wel erg sneu.
Lekker vertroetelen!
Hij heeft trouwens wel een goede timing, weer beter zijn in het weekend ;)
Fijne dag en warme groetjes