Zonder waarschuwing (hongersignalen zoals je handje in je mond steken of smakken), begin je ineens te huilen en we hebben er het raden naar wat er scheelt. Soms honger, soms moe, soms???
Het lijkt wel of alle dagen regeldagen zijn. Misschien heb je wel weer regeldagen of een groeispurtje. Misschien ook niet.
Het lijkt me dat het komt omdat je zo slecht in slaap kan vallen overdag en daardoor raken we in een vicieuze cirkel van korte drankjes aan de borst en hazenslaapjes.
Wel verwarrend. Er zijn volgens mij 2 kampen: Het borstvoedingskamp die zeggen dat dit natuurlijk en normaal is en dan het rust-en regelmaatkamp die zegt dat de baby oververmoeid geraakt en moet slapen. In beide zit iets in en ik weet niet meer goed wat doen. De vermoeidheid neemt een beetje over en ik krijg het moeilijk.
Maar opgeven met de borstvoeding: geen haar op mijn hoofd...
Wel probeer ik je te doen slapen. De enige manier is in de draagdoek en wandelen. Dus wandel ik met je rond.
Als je dan geslapen hebt, ben je extra vrolijk, zeker in je wippertje. O, je wippertje, daar zit je graag in. Je lacht uitbundiger dan ooit.
Je kan ineens ook dingen volgen met je ogen. Je probeerde dat al een beetje, maar steeds maar heel even. Ik wilde een filmpje van je maken voor je meter en ik toonde het speeltje dat je van haar hebt gekregen en je volgde dat helemaal!
Daarna probeerde ik met mijn bewegende vingers en ja, hoor!
Weer een stapje verder.
xxx
Heerlijk he, om die groei zo te zien. Dat de volgende fase er duidelijk aan zit te komen.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je dat, ondanks de vermoeidheid, nog wel ziet en vooral ervan geniet.
Och, de huidhonger en het niet willen slapen.. het is zó herkenbaar (heb jij verder niks aan!)Waar je misschien wel iets aan hebt: ook dit gaat voorbij!
Wat de kampen betreft: volg je hart.
Doe wat goed voelt voor jou.
Bedankt voor je reactie.
VerwijderenInderdaad, ik volg mijn hart. Maar soms slaat de twijfel toe... Gelukkig nooit voor lang.