woensdag 21 januari 2015

LIEFSTE AARON MAAND 25-26

Liefste Aaron,


Wat ben je weer veranderd de voorbije weken.
En tegelijk blijf je steeds jezelf,  die supervrolijke sping-in-'t-veld, die iedereen charmeert.

Je speelt enorm graag met je blokken.  Vooral de duplo blokken.
Vooral hoge torens maken: 'ikke grooooote toren maakt' (gemaakt).
Maar je varieert ook, soms maak je wat ik dan maar noem 'tapijten': dan zet je allemaal vierkante blokjes naast elkaar op de bodemplaat.  Een rij gele en daarnaast alle kleurtjes door elkaar bijvoorbeeld.  Grappig is dat.  
Of je nieuwste hobby: horizontale torens maken, om ter langst op de grond.  Van de speelmat tot onder de zetel.




Puzzelen vind je ook heel leuk.  En sinds een tijdje heb je ook interesse voor boekjes.  Eerst keek je er niet naar om en ik vond dat erg jammer.  Maar nu lezen we voor het slapengaan steevast een boekje of twee-drie.  "Nog een boekje leeeeze?"

Verder blijven springen en dansen en klimmen en salto's maken met papa en "oprollen" (koprollen op ons bed) je favoriete bezigheden.

De kleuren, dat gaat nog wat stroef.  Je probeert ze te benoemen, maar meestal is het mis.
Alleen oranje.  Dat ken je goed.  Ik denk dat het je lievelingskleur is.  Want een keertje zei je "aronje".  


Je bent ook grote broer geworden ondertussen.
Toen je zusje geboren werd, ben je een nachtje bij Norah gaan logeren.  En dat beviel je wel, jij flinke jongen.  En toen je terug thuiskwam, vond ik je zó grooooooot.  Je was precies gegroeid overnacht.
Je was heel lief voor zusje, maar ook stil en droevig en moest toch even slikken dat mama daar stond met een baby'tje.  Je was moe en moest wenen.  Mijn hart brak een beetje, lieve schat.

Je had moeite in het begin om mama's aandacht te delen, maar je toonde dat op een goede manier.  
En voor zusje zelf ben je heel lief.  Je brengt haar dekentje, of geeft haar blokjes.
Maar je vind wel dat ze in haar wiegje moet slapen.  Haha.
In de crèche babbelde je blijkbaar heel fier over "Annabel", terwijl wij je haar naam nog nooit hadden horen zeggen.


Sinds zusje er is, rek je ook je slaapritueel.
Ondertussen is dat melkje drinken en "ij kijken" (op de ipad filmpjes kijken). Pocoyo, moeti (musti), of nijntje.
Dan tandjes poetsen, pijama aan, nog koprollen op bed.  Dat ben je zomaar ineens beginnen doen, na je tweede verjaardag en je kan dat al erg goed.  Papa leerde je om eerst je armpjes omhoog te strekken.  Dan zeg je: "Omhoog, omlaag. Oprollen."
Dan nog boekje lezen.
En dan moet jij zelf het licht uitdoen.  Dan nog een dikke knuffel en bedje in.


Ondertussen hebben we een fijne kerstvakantie samen gehad en ben je al wel gewoon aan de nieuwe situatie.  Vorige week toen ik je ging halen in de creche wou en zou je meteen over het hekje kruipen, voor iets wat ik eerst niet verstond, met je tuut in je mond.  Ik hielp je erover en je herhaalde het: "naar susje kijke".
Oh, hoe lief?!
Omdat ze eindelijk eens sliep, had ik haar even in de auto gelaten (die stond geparkeerd vlak voor de deur).  Maar jij dus in de war.  Je liep in de gang: "susje nu?" (Waar is zusje nu?) "zusje nog thuis?" " nee, liefje zusje is nog in de auto".   Jij meteen de deur open, terwijl we je jas nog moesten aandoen en rugzak meenemen.
Schattig hoor.

Als we buiten komen, gaat de conversatie zo verder: 

"Donker he.  Licht aandoen?"  
Smile, "ja liefje, 't is al donker, de zon is gaan slapen, maar die kunnen we niet aandoen hé."
Dan zie je een auto aan de overkant. " auto niet onze auto he".  

"Nee liefje, dat heb je goed gezien,dat is niet onze auto.  Daar staat onze auto."

Dat praten, dat evolueert ook enorm en dat is zo geweldig, lieve schat.
Je probeert te vervoegen 
"slaapzakje uitgedaan"
"oei. afgezet"  ( je kan het niet laten om aan de ipad te komen en dan stopt je tekenfilmpje.)

Je corrigeert jezelf heel snel:
"Nog es bal opzitten."
"Wil je nog eens op de bal zitten?"
"Nog op bal zitten."
De circusartiest uithangen op mama's zitbal, vind je het einde.


Nog wat uitspraken:

"Koket kekene?"  (rakket tekenen?)
"Papa koket opzette?"
Sinds je stickertjes kreeg voor je verjaardag van raketjes en planeten en maantjes, ben je helemaal weg van rakketten.  Ik moest steeds maar rakketten tekenen en toen zette op jouw papa op youtube een filmpje op van een echte rakket die gelanceerd wordt, en je reactie was:
"Amaai, seg" ( klinkt echt als eddy wally, die je nochtans nog nooit hebt gehoord).


"Miek maken" (muziek - je hebt een mondharmonica gekregen, waar je op speelt)

"Niet mooi!!" (Mama kocht eens snel snel twee ribfloeren broekjes bij jbc, van miserie, omdat je zo snel groeit, maar je was niet akkoord en ze gingen terug naar de winkel.)

"Niet luchtballonnen meer, he."  
"nee, t is donker nu vliegen die niet meer."  
's Avonds nadat je bij omi en opi in Sint-Niklaas luchtballons had zien vliegen.  Repeat x 50.

"Flie-tui"
Vliegtuigen blijven ook de max.  Overal spot je ze.

"Niet erg."  
Je hebt schrik van allerlei geluiden (papa die douchet, de mixer, de rolluiken van de buren,...).
En dan zei ik steeds: "Dat is dat, dat is niet erg".  En nu zeg je zelf al als je iets hoort, waar je bang voor bent: "is niet erg".

"Nijntje ballonnen opblaas".
Nog steeds zot van ballonnen en filmpjes waarin Nijntje ballonnen opblaast.
"Ballon geteek".
Eerst moest ik oneindig vaak ballonnen tekenen, en nu teken je ze zelf.  En je doet dat in dezelfde 3 stappen als ik: eerst een lust, dan een teuteke en dan een koordje.  Je tekeningen lijken ook vaak echt op ballonnen, zowaar.

"Oei, kast is papot".
Nadat je zo hard op ons bed was aan het springen, dat de vloer daverde en de kast bijgevolg ook.
Maar er was niks kapot, hoor.

"Kerstmis".
Dat kon je heel mooi zeggen, en ook:
"Ik wil ook een kerstboom".
Dus we tekenden een grote kerstboom, je versierde hem met stickers en we plakten hem op het raam.
Bij omi mocht je een echte kerstboom helpen versieren.



"Neeuwman maakt"
Toen we kerst vierden bij moeke en vake, viel er sneeuw.  Je eerste sneeuwpret! 
Twee dagen later was de sneeuw al weg.
"Neeuw weg.  Andere kant?"  
Je loopt van het schuifraam achteraan naar de voordeur.  "Neeuw ook weg."

Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dat is hier al een hele lange brief geworden.
Blijf jij maar zo doorgaan, lieverd.  We vinden het super!



6 opmerkingen:

  1. ah raketten, zo herkenbaar :-)
    wij keken als kind naar tip en tap gaan naar de maan (met een raket dus) en toen léon hard into raketten was heb ik het zitten zoeken op youtube maar spijtig genoeg alleen een poolse versie gevonden
    ik gok dat jij als architecte je weg wel kent in het tekenen van die dingen, maar ik was heel dankbaar voor de hulp van didou (http://youtu.be/wzX1CxbUHLw) :-)

    (en ik vind het geweldig hoe jij zo'n mooie foto's kan posten waarop een stukje zoon staat maar toch niet helemaal!)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-). Ja, dat is een beetje een sport geworden hier, 'blogfoto's trrekken'. Mijn man doet ook al mee. Merci voor het filmpje, ga ik morgen eens laten zien. Voor het tekenen had ik mij geinspireerd op de stickerjes hoor. Maar ik kreeg direct commentaar van mijn ventje: ge moet daar wel nog een convergerende divergerende straalpijp aan tekenen he. Uhuh. Juist, ja.

      Verwijderen
  2. Prachtige foto's, grappige Aaron... en goed dat je alles hier opschrijft anders ben je dat later echt allemaal vergeten... en dat vind ik in mijn geval heel erg jammer... maar wie weet doe ik het wel ooit over de kleinkinderen! Ooit... :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh leuk om te lezen! En herkenbaar, dat kopkerollen, de duplotorens, De plotse interesse in boekjes en lief zijn voor zus!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze brieven vind ik zo plezant om te lezen.
    Hartverwarmend zijn ze!!

    BeantwoordenVerwijderen