Ik ben dankbaar voor mijn lichaam.
Het wordt zelden ziek.
Het groeide zomaar even twee gezonde kinderen en zette ze in recordtijd op de wereld.
(een efficiënte baarmoeder, dixit de vroedvrouw. die baarmoeder was helaas ook zo efficiënt om mijn spiraaltje te verstoten, zeg, maak dat mee.)
Na twee zwangerschappen ziet het er nog ferm uit, al zeg ik het zelf.
Geen striemen, geen vel of vet te veel.
Dat is gewoon geluk hebben.
En dat besef ik.
(het mocht wat gespierder, maar ach wat, een mens kan niet alles hebben.)
Uiteraard is het ooit anders geweest.
Elke puber heeft zijn onzekerheden.
Dat vervelende stijle, platte haar, waar ik maar meer volume in wou.
Elke ochtend een half uur brushen.
Op mijn 22ste deed ik een permanent, en die krullen waren mooi, maar het was zo niet ik.
Sindsdien ben ik helemaal verzoend met mijn haar.
Het denken dat je te dik bent.
Omdat de mode skatebroeken waren, en mijn brede heupen daar niet in gingen.
Omdat ik op mijn 12 jaar ook wel meer woog dan nu.
En dan 6 maanden op dieet ben geweest. Weliswaar onder begeleiding en geen streng dieet, gezien ik nog moest groeien. Het heeft me eigenlijk op jonge leeftijd geleerd om te gaan met gezonde voeding.
Toen ik 15 was, was ik niet meer mollig, als ik nu naar foto's kijk, was ik zelfs mager, maar in mijn hoofd was ik dat niet. Je geest past zich trager aan dan je lichaam.
Het verlegen en onzeker zijn en te veel naar de grond kijken, dat me kromme schouders opleverde.
Dat blijft wel in mijn lichaam zitten, ondanks veel kine.
En dat vind ik wel jammer.
Maar ondertussen, mijn liefste lichaam, vind ik je mooi en dat durf ik luidop zeggen.
Toen ik in het voorlaatste jaar aan de univ op archireis meisjes bezig hoorde, over de onzekerheden over hun uiterlijk. Dat vond ik écht erg, op die leeftijd nog zo denken over jezelf.
Ik ben geen fotomodel uiteraard. Maar ik ben tevreden.
(Misschien ben ik gewoon snel tevreden.)
Ik lees ook zelden nog tijdschriften. Dat helpt. Soms Flow, maar daar staan enkel échte mensen in.
Ik kijk weinig in de spiegel. Misschien zou ik dat wat vaker moeten doen. Me een beetje verzorgen, klein beetje make-up, dan zie ik er écht wel beter uit.
Ik heb namelijk rosacea in mijn gezicht, en dat is niet altijd zo mooi.
Maar ik vind het precies niet zo belangrijk. In mijn hoofd zie ik er goed uit :-).
Zou je ooit een medische ingreep overwegen om er iets cosmetisch aan te veranderen?
Dit is een moeilijke.
Nu niet, en ik denk in de toekomst ook niet, maar dat weet ik natuurlijk niet zeker.
Hoewel: de rosacea kan cooperose worden, en mijn vader zijn gezicht is bijvoorbeeld helemaal knalrood. Zover wil ik het niet laten komen. Dus als dat nodig wordt, laat ik het laseren, dat weet ik wel zeker.
En jullie? Zouden jullie ooit iets willen veranderen?
Nichtje, gij ziet er perfect uit! Mooi meiske en ook vooral heel schoon van binnen. En die fotomodellen die hebben geen tijd om schoon van binnen te zijn. Die vergeten helemaal dat dat het belangrijkste is. Met hun uitdrukkingloze gezichten. Pffff... (van honger waarschijnlijk haha) En ja ik zou wel iets willen veranderen... een 20tal jaartjes er af? Maar dat zal niet lukken zeker? Allé dan zijn we maar heel content met wat we zijn! Van content zijn wordt een mens ook mooier.;-)
BeantwoordenVerwijderenLiefs.
:-))) en gij moogt ook nog heel content zijn hé tante! als ik er binnen 20 jaar nog zo uitzie, zal ik blij zijn, hoor.
Verwijderenxxx ;-)
VerwijderenMooi en fijn om zo goed in je vel te voelen. Ik ben een te grote broekschijter om iets te laten veranderen ;) Zou ook niet weten wat.. Betere ogen misschien ;) Totaal geen topmodel hoor maar alles werkt, meestal toch, en dat is het voornaamste he!
BeantwoordenVerwijderen